Leszek Drogosz
Z Wikipedii
Boks | ||
Brąz |
1960 Rzym |
waga półśrednia |
Leszek Melchior Drogosz (ur. 6 stycznia 1933 w Kielcach) – polski bokser, trzykrotny mistrz Europy, medalista olimpijski, zwany "Czarodziejem ringu", aktor.
Był jednym z najwybitniejszych pięściarzy w historii polskiego sportu. Swoje sukcesy zawdzięczał nienagannej technice, która polegała na omijaniu ciosów przeciwnika. Był ulubieńcem trenera Feliksa Stamma.
Trzykrotnie startował w Mistrzostwach Europy, za każdym razem zwyciężając. W pamiętnych dla Polski Mistrzostwach Europy w Warszawie 1953 oraz w Berlinie 1955 wygrał w kategorii lekkopółśredniej, a w Lucernie 1959 w wadze półśredniej.
Trzykrotnie też reprezentował Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich. Największy sukces odniósł w ostatnim starcie w igrzyskach w Rzymie 1960, gdzie zdobył brązowy medal w kategorii półśredniej (przegrywając w półfinale wskutek kontrowersyjnego werdyktu w reprezentantem ZSRR Radoniakiem). W poprzednich występach w Helsinkach 1952 (w wadze piórkowej) odpadł w ćwierćfinale, a w Melbourne 1956 (w wadze lekkopółśredniej) przegrał pierwszą walkę z późniejszym z mistrzem Władimirem Jengibarianem. Na kolejne igrzyska do Tokio 1964 już nie pojechał mimo doskonałej formy; zastąpił go Marian Kasprzyk, który został mistrzem olimpijskim.
Był ośmiokrotnym mistrzem Polski: w wadze lekkopółśredniej w 1953, i w wadze półśredniej w 1954, 1955, 1958, 1960, 1961, 1964 i 1967.
Wystąpił 33 razy w reprezentacji Polski, wygrywając 31 razy a 2 razy przegrywając.
Stoczył 354 walki, 340 wygrał i 14 przegrał.
Został zwycięzcą Plebiscytu Przeglądu Sportowego dla najlepszego sportowca Polski w 1953, choć sam plebiscyt odbył się w 1989. W 1992 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy.
Jeszcze w trakcie kariery bokserskiej zaczął występować w filmach. w 1966 zagrał w filmie "Bokser" (w reżyserii Juliana Dziedziny), który był sfabularyzowaną historią Mariana Kasprzyka, Zagrał tam siebie (choć pod innym nazwiskiem). Wystąpił także w dwóch filmach Andrzeja Wajdy - Polowanie na muchy oraz Krajobraz po bitwie. W sumie zagrał w 15 filmach.
Walczył w barwach SHL Stali Kielce, CWKS Warszawa, ŁTS Łabędy i Błękitnych Kielce w latach 1946 - 1967. Po zakończeniu kariery (poza grą w filmach) został trenerem (jego wychowankiem był m. in. medalista Mistrzostw Europy i olimpijczyk Witold Stachurski).