Leonid Burjak
Z Wikipedii
Leonid Burjak | ||
Imię i nazwisko | Leonid Josypowycz Burjak | |
Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1953 Odessa, ZSRR |
|
Pozycja | pomocnik | |
Wzrost | 182 cm | |
Waga | 76 kg | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1971-72 1973-84 1985-86 1987-88 1988-88 1989-89 |
Czernomorec Odessa Dynamo Kijów Torpedo Moskwa Metalist Charków Kemin Pallotoverit-85 Vantaan Pallo-70 |
52 (9) 304 (57) 37 (2) 36 (4) 12 (0) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1974-1983 | ZSRR | 49 (8) |
Leonid Josypowycz Burjak (ukr. Леонід Йосипович Буряк, ros. Леонид Иосифович Буряк, ur. 10 maja 1953 w Odessie) - ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, olimpijczyk (brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w 1976), trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Ukrainy w latach 2001-2003.
Spis treści |
[edytuj] Kariera piłkarska
[edytuj] Kariera klubowa
Przygodę z piłką nożną zaczynał w rodzinnej Odessie: najpierw w dziecięcym zespole piłkarskim przy zakładach "Prodmasz" w Odessie, a następnie w szkole piłkarskiej nr 6. Od 1971 był zawodnikiem najbardziej znanego klubu z Odessy - Czernomorca, ale już po dwóch sezonach przeszedł do Dynama Kijów. Po kilkunastu latach występów w drużynie z Kijowa przeniósł się do Moskwy, by bronić barw tamtejszego Torpeda. Na pewien czas powrócił na Ukrainę i grał w zespole Metalista Charków, a w 1989 zakończył karierę jako piłkarz fińskiego Vantaan Pallo-70.
Największe sukcesy odnosił jako zawodnik Dynama: 5 razy zdobył Mistrzostwo ZSRR (1974, 1975, 1977, 1980, 1981), 3 razy Puchar ZSRR (1974, 1978, 1982) oraz europejski Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy w 1975. Po Puchar ZSRR sięgał również w barwach Torpeda (1986) i Metalista (1988).
- 1971-72 – Czernomorec Odessa
- 1973-84 – Dynamo Kijów
- 1985-86 – Torpedo Moskwa
- 1987-88 – Metalist Charków
- 1988-88 – Kemin Pallotoverit-85
- 1989-89 – Vantaan Pallo-70
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Jako gracz Czernomorca zadebiutował w 1972 w olimpijskiej reprezentacji Związku Radzieckiego. W pierwszym zespole premierowe spotkanie rozegrał 20 maja 1974 przeciwko Czechosłowacji. Był podstawowym graczem drużyny, która w 1976 sięgnęła po brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. W kolejnych latach regularnie występował w składzie Sbornej. Był rezerwowym w kadrze na Mistrzostwa Świata w Hiszpanii w 1982. 9 października 1983 meczem z Polską zakończył karierę reprezentacyjną. W radzieckiej kadrze rozegrał 49 spotkań, strzelił 8 bramek.
O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1982 czytaj tutaj.
[edytuj] Kariera trenerska
Pierwsze lata pracy szkoleniowej spędził w Finlandii. Na rodzinną Ukrainę powrócił w 1993 po dwuletnim pobycie w Stanach Zjednoczonych, gdzie prowadził drużynę akademicką Uniwersytetu w Evansville (Indiana). Przez kilka sezonów prowadził zespół Czornomorca Odessa (d. Czernomorec). W dwóch pierwszych sezonach pracy Burjaka Czernomorec dwukrotnie zajął drugie miejsce w lidze za Dynamem Kijów, jednak w sezonie 1997-1998 spadł z ekstraklasy, a Burjak stracił stanowisko trenera.
Będąc szkoleniowcem Czornomorca rozpoczął współpracę z reprezentacją Ukrainy i przez kilka lat pozostawał członkiem jej sztabu szkoleniowego, by w 2001 przejąć po słynnym Walerym Łobanowskim stanowisko selekcjonera. Nie udało mu się jednak awansować do mistrzostw Europy i we wrześniu 2003 został zastąpiony przez Ołeha Błochina.
Po odejściu ze sztabu trenerskiego reprezentacji wiosną 2005 znalazł zatrudnienie jako dyrektor sportowy w Dynamie Kijów, gdzie przez pewien czas pełnił także funkcję pierwszego trenera. Został zdymisjonowany latem 2005 po porażce Dynama w drugiej fazie kwalifikacji do Ligi Mistrzów ze szwajcarskim FC Thun. Powrócił na stanowisko dyrektora sportowego klubu, a na początku 2008 podał się do dymisji.
- 1988-89 – Kemin Pallotoverit-85, drugi trener
- 1990-90 – VanPa Vantaa, drugi trener
- 1991-93 – drużyna Uniwersytetu w Evansville
- 1993-94 – Niwa Tarnopol
- 1994-98 – Czornomorec Odessa
- 1996-01 – reprezentacja Ukrainy, członek sztabu szkoleniowego
- 1999-99 – Arsenał Tuła
- 2001-03 – reprezentacja Ukrainy
- 2005-05 – Dynamo Kijów, dyrektor sportowy
- 2005-05 – Dynamo Kijów
- 2005-08 – Dynamo Kijów, dyrektor sportowy
Wiktor Prokopenko • Leonid Tkaczuk i Nikołaj Pawłow • Ołeh Bazylewicz • Anatolij Końkow • Jożef Sabo • Walery Łobanowski • Leonid Burjak • Ołeh Błochin • Ołeksij Mychajłyczenko
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Statystyki gracza w lidze radzieckiej (www.klisf.info/numeric)
- Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru
- Profil na stronie National Football Teams