Krzysztof Łypacewicz
Z Wikipedii
Krzysztof Łypacewicz (ur. 21 kwietnia 1931 w Warszawie) – polski inżynier, działacz opozycji w okresie PRL, były wicewojewoda warszawski.
Ukończył w 1958 studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, w 1975 obronił doktorat.
W okresie II wojny światowej należał do Szarych Szeregów. W 1944 był łącznikiem w powstaniu warszawskim w Śródmieściu.
Od 1948 działał w grupach niepodległościowych. W 1951 został aresztowany, następnie skazany na karę sześciu lat pozbawienia wolności, zwolniono go warunkowo w 1954.
W latach 1958-1989 pracował jako główny projektant w Centralnym Ośrodku Badawczo-Projektowym Konstrukcji Metalowych "Mostostal" w Warszawie. W 1980 wstąpił do "Solidarności", przewodniczył komisji zakładowej, zasiadał w zarządzie Regionu Mazowsze, był delegatem na I KZD w Gdańsku. W stanie wojennym został internowany na okres około trzech miesięcy. Działał potem w podziemnych strukturach związku.
W 1990 objął urząd wicewojewody warszawskiego. W 1994 podał się do dymisji, przechodząc na emeryturę. Do 1998 zasiadał w radzie gminy Warszawa-Centrum.
Należy do Związku Powstańców Warszawskich. Odznaczony w szczególności Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem "Za zasługi dla obronności kraju", Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Powstania Warszawskiego i Krzyżem Zasługi z Mieczami.
