Królestwo Zjednoczonych Niderlandów
Z Wikipedii
.svg/16px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
Królestwo Zjednoczonych Niderlandów (nid.: Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, fr.: Royaume-Uni des Pays-Bas) - nieoficjalna nazwa europejskiego państwa, utworzonego decyzją kongresu wiedeńskiego w 1815. Oficjalna nazwa to "Królestwo Niderlandów".
Powstało na terenach byłych Niderlandów Austriackich, Republiki Zjednoczonych Prowincji oraz Diecezji Liège. De facto należał do niego również Luksemburg - formalnie niezależne księstwo, związane unią personalną. Władzę w państwie objęła dynastia Orańska-Nassau.
Królestwo Zjednoczonych Niderlandów miało być w zamierzeniu silnym państwem na północ od Francji, skutecznie powstrzymującym jej ekspansję terytorialną w tym rejonie. Jednak nieudolne rządy króla Wilhelma I, faworyzujące protestanckich mieszkańców północnych prowincji doprowadziły do niezadowolenia i tendencji separatystycznych w Belgii, co zakończyło się rewolucją i oderwaniem się tego państwa w 1830. Fakt ten został zaakceptowany przez Holendrów w 1839, na konferencji londyńskiej. Od tego momentu nazwa Królestwo Niderlandów odnosi się do terenów dzisiejszej Holandii. Rozpad Królestwa zakończyło oderwanie się Wielkiego Księstwa Luksemburg, które uzyskało pełną niepodległość w 1867, a w 1890 zerwało unię personalną z Holandią.
