Kolometria
Z Wikipedii
W IV wieku wchodzi w użycie kolometryczny (gr. κωλον - człon) system pisania. Polegał na tym, że w każdej linii tekstu umieszczano tę część zdania, która miała wewnętrzny sens. Tę formę po dziś dzień się stosuje w przekładach poetyckich partii Pisma Świętego[1]. Początki kolometrii zauważamy w Kodeksie Watykańskim, w Kodeksie Synajskim jest zaledwie śladowa, natomiast w Kodeksie Waszyngtońskim stosowana jest już konsekwenstnie.
System ten ułatwiał czytanie i do pewnego stopnia zastępował brak interpunkcji. Z rękopisów biblijnych kolometrię lubiły stosować przede wszystkim kodeksy bilingwiczne, grecko-łacińskie:
Stosowany też był zarówno w kodeksach greckich, bądź łacińskich:
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Literatura
B.M. Metzger, The Text of the New Testament, its Transmission, Corruption and Restoration, Oxford University Press, 1992, pp. 29-30.
