Kościół Szkocki
Z Wikipedii
Kościół Szkocki a bardziej poprawnie 'Kościół Szkocji' (ang. Church of Scotland lub Kirk) jest największym (42% ludności w 2005 r.) i jedynym narodowym Kościołem w Szkocji. Należy do Kościołów ewangelicko-reformowanych (kalwińskich) o ustroju prezbiteriańskim. Jest członkiem Światowego Aliansu Kościołów Reformowanych.
Mniejszościowy w Szkocji Kościół anglikański nosi nazwę: Episkopalny Kościół Szkocji (Episcopal Church of Scotland).
[edytuj] Historia
Katolicyzm został wprowadzony w Szkocji w V-VI w. przez św. Niniana i św. Kolumbana. Bogactwo Kościoła budziło w ubogiej Szkocji rosnący sprzeciw, który w XVI w. ułatwił wprowadzenie w tym kraju reformacji przez Johna Knoxa. W 1560 parlament szkocki ogłosił kalwinizm religią państwową i utworzył Kościół Szkocki. Trwały jednak spory na temat struktury zarządzania Kościołem, który wbrew zaleceniom Kalwina zachował urząd biskupa (episkopalizm). Naciski rządu angielskiego, aby upodobnić Kościół Szkocki do anglikanizmu (w tym wprowadzenie liturgii, zbliżonej do katolickiej), wywołały w 1637 wybuch powstania, broniącego prezbiterialnego Kościoła Szkocji. Dopiero w 1690 Anglia przyznała temu Kościołowi niezależność i odrębność, uznając go za narodowy. Unia Anglii i Szkocji potwierdziła w 1707 te ustalenia. Pełne uddzielenie Kościoła od państwa nastąpiło dopiero w 1921. Od 1968 kobiety mogą zostać pastorami i obecnie stanowią ich większość. W 2004 Alison Elliot jako pierwsza kobieta została moderatorem Zgromadzenia Ogólnego Kościoła (jest to najwyższa funkcja). Kościół Szkocki jest do dziś jednym z ważnych czynników, kształtujących odrębność narodową Szkotów.
