Kloaka (budownictwo)
Z Wikipedii
Kloaka (budownictwo) (łac.- ściek, kanał). Pierwsze kanały wybudowano w starożytności w Rzymie. Najbardziej znany i największy to Cloaca Maxima - kanał odwadniający teren pomiędzy Kapitolem a Palatynem i odprowadzający ścieki do Tybru. Zbudowany przez Tarkwiniusza Pysznego w VI wiek p.n.e. i rozbudowany przez Sullę w I wiek p.n.e.
W średniowieczu mianem kloaka określano gdaniska, czyli toalety zamkowe. Później zaś miana tego używano do określenia toalet i miejsc, w których zbierały się płynne nieczystości np. szamba.
