King’s German Legion
Z Wikipedii
King’s German Legion (KGL) – niemiecka jednostka wojskowa na żołdzie brytyjskim istniejąca w latach 1803-1816. Była jedyną niemiecką jednostką, która walczyła przeciw Francji w czasie napoleońskiej okupacji ziem niemieckich.
Spis treści |
[edytuj] Geneza
W 1803 brytyjski oficer Colin Halkett i baron Friedrich von der Decken otrzymali pozwolenie na powołanie formacji lekkiej piechoty o nazwie "The King’s Germans". Stało się to dzięki zarządzeniu króla Jerzego III Hanowerskiego.
Legion powstał 19 grudnia 1803 jako "King’s German Legion". Stacjonował w Bexhill-on-Sea i Weymouth, potem niektóre pododdziały trafiły również do Irlandii. W trakcie wojen napoleońskich objął w swojej strukturze również artylerię i kawalerię.
[edytuj] Struktura organizacyjna
Legion w dużej mierze składał się z byłych żołnierzy armii hanowerskiej i heskiej, która została rozwiązana na mocy unii personalnej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii z Elektoratem Hanoweru i konwencji z Artlenburga z 5 lipca 1803.
King’s German Legion był zorganizowany w następujący sposób:
Piechota
- 8 batalionów liniowych
- 2 bataliony lekkich
Artyleria
- 2 baterie konne
- 3 baterie piesze
Kawaleria
- 2 pułki dragonów
- 3 pułki lekkich dragonów (huzarów)
Wojska inżynieryjne
[edytuj] Działania zbrojne
Legion nigdy nie walczył jako zwarta jednostka. Każdy z batalionów miał swoją historię.
Poszczególne jednostki KGL walczyły pod Hanowerem, na Pomorzu, pod Kopenhagą i na Półwyspie Walcheren pod rozkazami gen. Sir Johna Moore'a.
Następnie wzięły udział w wyprawie do A Coruña na Półwyspie Iberyjskim pod rozkazami księcia Arthura von Wellingtona, w licznych bitwach m.in. w takich miejscach jak: Busaco, Barrosa, Fuentes de Onoro, Albuera, Ciudad Rodrigo, Salamanka, García Hernandez, Burgos, Vitoria, San Sebastián, Nivelles, Sycylia a także we wschodniej części Hiszpanii.
Jednostki KGL walczyły również na północy ziem niemieckich, m.in. nad rzeką Göhrde; w trakcie bitwy pod Waterloo 2 batalion lekki razem z żołnierzami 1 batalionu lekkiego i strzelcami 5 batalionu liniowego bronili gospodarstwa La Haye Sainte, aż do całkowitego zużycia amunicji, po czym się wycofali.
W najlepszym dla Legionu okresie, w 1812, KGL liczył około 18 000 żołnierzy. W sumie przez Legion przetoczyło się około 28 000 mężczyzn.
Zyskał uznanie brytyjskiego rządu, dlatego też po 22 czerwca 1812 wszyscy jego oficerowie otrzymali stopnie armii brytyjskiej.
W 1816 Legion rozwiązano a jego żołnierze zostali oddani do dyspozycji dowództwa w Hanowerze.
[edytuj] Wyróżnienia
KGL uzyskała następujące Battle honours:
- Peninsular
- Waterloo
- Venta del Pozo (1 i 2 bataliony lekkie)
- Garcia Hernandez (1 pułk dragonów)
- El Bodon (1 pułk huzarów)
- Barossa (2 pułk huzarów)
- Göhrde (3 pułk huzarów)
[edytuj] Miejsca pamięci
 Pomniki przy La Haye Sainte - z lewej pomnik KGL |
 Kolumna Waterloo w Hanowerze (Waterloosäule) |
 Heger Tor w Osnabrück |
 Tablica pamiątkowa na murach La Haye Sainte |
[edytuj] Bibliografia
- Adolf Pfannkuche: Die Königlich Deutsche Legion 1803 – 1816. 2. Auflage, Helwingsche Verlagsbuchhandlung, Hannover 1926.
- Beamish, N. Ludlow: History of the King’s German Legion. 2 Bände, 1832 und 1837.
- Chapell, Mike: The King’s German Legion. Men-at-Arms 338 (Bd. 1: 1803-1812) und 339 (Bd. 2: 1812-1815), Osprey Verlag, Oxford, 2000
- Friedrich Lindau: Erinnerungen eines Soldaten aus den Feldzügen der Königlich-deutschen Legion – Ein Bürger Hamelns erzählt aus der Zeit 1806 – 1815. Nachdruck: Aurel Verlag 2006.ISBN 3-938759-02-X
- Jens Mastnak, Michael-Andreas Tänzer: Diese denckwürdige und mörderische Schlacht – Die Hannoveraner bei Waterloo, Bomann-Museum, Celle, 2003. ISBN 3-925902-48-1
