Kazamata

Z Wikipedii

Kazamata - wyraz wieloznaczny, związany z wojskowością.

[edytuj] Okrętownictwo:

1. Kazamata - na dawnych okrętach wojennych - zamknięte opancerzone pomieszczenie, w którym znajdowało się działo wraz z obsługą. Kazamaty pojawiły się wkrótce po wprowadzeniu pancerza do konstrukcji okrętów, w latach 60. XIX wieku i umieszczone były na burtach lub w nadbudówkach okrętu. Działa umieszczone w kazamatach miały zwykle niewielki kąt ostrzału w płaszczyźnie poziomej (do kilkudziesięciu stopni), oraz jeszcze mniejszy kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej. Mogły więc one prowadzić ogień tylko w jednym sektorze, w kierunku celów znajdujących się po stronie burty, czasem także w kierunku dziobu albo rufy, zależnie od rozmieszczenia kazamat.

W konstrukcji okrętów po I wojnie światowej kazamaty zostały ostatecznie wyparte przez wieże artyleryjskie, zapewniające duży kąt ostrzału w poziomie.

Nazwę kazamata stosuje się także na określenie całej pancernej nadbudówki niektórych pierwszych okrętów pancernych, w całości pokrytych pancerzem, w którym było kilka stanowisk dział.

[edytuj] Fortyfikacje:

2. Kazamata - w fortyfikacjach - dawna nazwa schronu w twierdzy bastionowej lub w forcie. Była to murowana budowla o ceglanym sklepieniu, zabezpieczającym od ognia artyleryjskiego. Kazamaty mogły być przystosowane do prowadzenia z nich ognia strzeleckiego, istniały też kazamaty działowe (artyleryjskie), magazynowe służące do przechowywania zapasów, kazamaty mieszkalne służące do przebywania w nich części odpoczywającej załogi. Do kazamat prowadził podziemny chodnik nazywany poterną.

• Kazamata- więzienie. Nazwa ta stosowana jest też w kontekście używania kazamat fortów jako ciężkiego więzienia wojskowego.

[edytuj] Broń:

3. Kazamata - nazwa sporadycznie stosowana na stanowisko działa montowanego w kadłubie niektórych czołgów (np. francuskim B1bis).