Katarzyna Opalińska
Z Wikipedii
| Katarzyna Opalińska | |
 |
|
 Łodzia |
|
| Data urodzenia | 13 października 1680 |
| Miejsce urodzenia | Poznań |
| Data śmierci | 19 marca 1747 |
| Miejsce śmierci | Lunéville |
| Rodzice | Jan Karol Opaliński Zofia Czarnkowska |
| Małżeństwo | Stanisław Leszczyński |
| Dzieci | Anna Leszczyńska Maria Leszczyńska |
Katarzyna Opalińska herbu Łodzia (ur. 13 października 1680 w Poznaniu – zm. 19 marca 1747 w Lunéville) – żona Stanisława Leszczyńskiego, królowa Polski, księżna Lotaryngii i Baru.
Była córką kasztelana poznańskiego - Jana Karola Opalińskiego i starościanki międzyrzeckiej Zofii Czarnkowskiej. W maju 1698 r. w Krakowie wyszła za mąż za starostę odolanowskiego - Stanisława Leszczyńskiego. W 1699 urodziła się ich córka Anna, a 4 lata później Maria. W wyniku poparcia króla szwedzkiego - Karola XII, po detronizacji Augusta II przez konfederację warszawską - Stanisław i Katarzyna koronowali się 4 października 1705 r. w Warszawie na władców Polski. W wyniku niepomyślnego obrotu spraw Leszczyńskiego, zmuszona była wraz z dziećmi opuścić Rzeczpospolitą w 1708. W latach 1708-1711 przebywała w Szczecinie, 1711-1714 rezydowała w szwedzkim Kristianstad.
Po kilkuletniej tułaczce Katarzyny z dziećmi po północnej Europie, cała rodzina wyjechała w 1714 do nadanego Leszczyńskiemu księstwa Zweibrücken. W 1719 r. Leszczyńscy osiadlili się we Francji w Wissembourgu. W 1725 ich córka Maria Leszczyńska została żoną Ludwika XV i królową Francji. Leszczyńscy zamieszkali w Chambord. W 1733 r. Stanisław wyjechał do Polski po koronę, a Katarzyna pozostała w tym czasie na obczyźnie. Po powrocie męża, Leszczyńscy uzyskali z nadania Ludwika XV tytuł książąt Lotaryngii i Baru i zamieszkali w Lunéville.
Katarzyna Opalińska-Leszczyńska zmarła 19 marca 1747 i została pochowana w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy.
| Poprzednik Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna |
 |
królowa Polski 1705-1708 |
|
Następca Maria Józefa Habsburżanka |
