Karwieńskie Błota
Z Wikipedii
Karwieńskie Błota (kaszb. Karwiéńsczé Błota) - obszar bagienno-torfowiskowy w otulinie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego (w bezpośrednim sąsiedztwie Bałtyku), na zachód od Karwi i Kępy Ostrowskiej i na wschód od Wierzchucińskich Błot i ujścia rzeki Piaśnicy. W roku 1599 na obszarze błot została założona przez starostę Jana Wejhera miejscowość Karwieńskie Błoto (obecnie Karwieńskie Błoto Pierwsze i Karwieńskie Błoto Drugie) zasiedlona przez ściągniętych osadników holenderskich (Mennonitów i Olędrów). Osadnicy holenderscy osuszyli częściowo obszar błot i zamieszkiwali w zwartej grupie aż do pierwszych lat XX wieku (zachowując własne, specyficzne kulturę, język i tradycje).