Karl Gallasch
Z Wikipedii
Karl Gallasch (zm. 18/19 maja 1947) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Gross-Rosen oraz SS-Hauptsturmführer.
Gallasch był jednym z najokrutniejszych esesmanów w Fünfteichen (Pięć Stawów), podobozie Gross-Rosen. Codziennie mordował kilku więźniów, innych na wszelkie sposoby katował (m. in. bijąc na koźle). Wedle powojennych zeznań świadków był on postrachem całego obozu, często znajdując się pod wpływem alkoholu. Jego zachowanie nie zmieniło się również w trakcie ewakuacji Fünfteichen, gdy zabijał każdego kto nie był już w stanie iść dalej.
Po zakończeniu wojny przyjechał do Wrocławia, gdzie ukrył złoto zagrabione więźniom. O tym, że Gallasch przebywa w tym mieście, władze polskie dowiedziały się od jego kochanki. Milicja polska poprosiła grupę byłych więźniów Gross-Rosen i Fünfteichen by uczestniczyli w planowanym aresztowaniu zbrodniarza. Gallasch ujęty został 16 czerwca 1945. Śledztwo przeciwko esesmanowi trwało przez dwa lata, a oskarżycielom udało się odnaleźć 20 naocznych świadków zbrodni Gallascha.
Proces zbrodniarza przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu rozpoczął się 16 maja 1947. Przez cały okres trwania procesu oskarżony twierdził, iż nie popełnił żadnych zbrodni i że przebywając w obozie starał się pomagać więźniom. Karl Gallasch skazany został na karę śmierci, ale uniknął wykonania wyroku, wieszając się w nocy z 18 na 19 maja 1947 w więziennej celi.
