Kafir (islam)
Z Wikipedii
Kafir (arab.: كافر - kāfir; w l. mn. كفّار - kuffār) - w islamie niejednoznacznie rozumiany termin, tłumaczony najczęściej jako "niewierny".
We wczesnośredniowiecznym języku arabskim, użytym w Koranie wyraz ten określa osobę która "ukrywa lub zaprzecza prawdzie (religijnej)".[1]
[edytuj] Interpretacje
Różne historyczne i współczesne szkoły koraniczne i odłamy islam różnie interpretują termin niewierni:
- Najbardziej fundamentalistyczne szkoły muzułmańskie (m.in. wahhabici) stosują nazwę "kafir" do wszystkich nie-sunnitów, a więc nie tylko wyznawców religii niemuzułmańskich ale też np. szyitów.
- Zdecydowana większość szkół teologicznych określenie kafir stosuje do wyznawców religii innych niż islam, przy czym istnieją kontrowersje, czy niektóre religie wywodzące się z islamu (np. druzyzm a zwłaszcza jezydyzm) są jeszcze religiami islamskimi, czy też ich daleko posunięte odmienności kwalifikują je jako religie nie-islamskie.
- Liberalne doktryny muzułmańskie określają mianem "kafir" wyłącznie wyznawców religii innych niż islam, chrześcijaństwo, judaizm i sabeizm. Przy tej interpretacji wyznawcy trzech ostatnich kategorii (których prorocy uznawani za wysłanników Allaha) tworzą grupę tzw. ludzi Księgi (ahl al-kitāb, dhimmi) - pośrednią pomiędzy wyznawcami islamu a niewiernymi
- Niektóre (bardziej liberalne) interpretacje Koranu określają mianem kafir wyłącznie osoby, które odrzuciły wiarę w Boga oraz moralność (a więc np. satanistów), nie zaś wyznawców innych religii ani nawet ateistów.
- Według charydżyzmu kafirem można nazwać kogoś, kto popełnił ciężki grzech
- Niemal wszystkie interpretacje islamu za niewiernych uznają apostatów (murtadd).
