Jim Morrison
Z Wikipedii
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić. |
Jim Morrison | |
Imię i nazwisko | James Douglas Morrison |
Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1943 Stany Zjednoczone (Melbourne w stanie Floryda) |
Data i miejsce śmierci | 3 lipca 1971 Francja (Paryż) |
Gatunek | rock psychodeliczny, blues rock, acid rock |
Zawód | wokalista, poeta, pisarz |
Wytwórnia płytowa | Elektra Records |
Zespół | |
The Doors | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |
Kolekcja cytatów w Wikicytatach | |
Strona internetowa |
James Douglas Morrison znany jako Jim Morrison (ur. 8 grudnia 1943 na Florydzie, zm. 3 lipca 1971 w Paryżu) – poeta i piosenkarz rockowy związany z psychodeliczną grupą The Doors. Epizodycznie także prozaik, aktor, reżyser filmowy i scenarzysta.
Jim Morrison jest jedną z najbardziej wpływowych figur muzyki rockowej[1] i współczesnej kultury. Sam jednak zawsze powtarzał, że uważa siebie bardziej za poetę niż muzyka. Jego styl życia stał się modelowy dla obyczajowych rebeliantów naszych czasów. Jako poeta kultywował tendencje romantyczne i surrealistyczne; zaliczany do grona tzw. poetów wyklętych.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Jim urodził się na Florydzie, w rodzinie pochodzenia szkocko-irlandzkiego, jako syn George'a Stephena Morrisona i Clary Clark Morrison. Wraz z rodziną przenosił się wielokrotnie, zamieszkując w różnych rejonach USA. Ostatecznie osiadł w Kalifornii. Ojciec młodego Jima, admirał, jeden z dowódców floty amerykańskiej na Pacyfiku podczas II wojny światowej, był dla niego źródłem nieustannej frustracji. W charakterze ojca upatruje się źródeł późniejszych skłonności rebelianckich syna. Jim wcześnie opuścił rodzinny dom. Wstępując na uniwersytet z rozmysłem podał fałszywą informację, że oboje jego rodzice nie żyją. W czasie studiów zainteresował się poezją Williama Blake'a oraz filozofią Fryderyka Nietzschego. Zaczął sam pisać poezję. Rozpoczął także eksperymenty z substancjami psychoaktywnymi takimi jak LSD i haszysz. W wyniku przypadkowego spotkania z kolegą ze studiów, pianistą Rayem Manzarkiem został wokalistą rockowym, wkrótce zdobywając gigantyczną popularność. Wraz z Robbym Kriegerem, Johnem Densmorem oraz Rayem Manzarkiem (początkowo Manczarkiem) utworzył zespół The Doors. Nazwę grupy zaczerpnął z książki Drzwi percepcji autorstwa Aldousa Huxleya.
Koledzy z zespołu nazywali go często "Jimbo", jednak sam o sobie mówił "Król Jaszczur" lub Mr. Mojo Risin'. Fani ochrzcili go natomiast mianem Pana Charyzmy.
Morrison najwyraźniej nie był psychicznie przygotowany do roli gwiazdora rock and rolla. Jego krótka kariera to pasma skandali obyczajowych, awantur, orgii, uzależnienia od alkoholu oraz stałego balansowania na granicy obłędu. Styl życia Morrisona wpłynął na tarcia w grupie, w której trzech instrumentalistów zdecydowanych było rozwijać muzykę, podczas gdy wokalista coraz częściej nie był w stanie w ogóle pracować i występować na scenie.
Najważniejszą partnerką życiową była jego kosmiczna przyjaciółka Pamela Courson, z którą związał sie szczególnie blisko w ostatnich lata życia. To ona wyjechawszy w ślad za swym francuskim kochankiem namówiła go do porzucenia zespołu i wyjazdu do Paryża. Niestety wkrótce później umarł, według oficjalnych źródeł, na atak serca. Okoliczności śmierci artysty od początku były źródłem licznych spekulacji. Najbardziej prawdopodobna wydaje się teoria, że Morrison zmarł z powodu przedawkowania heroiny, którą miał spożyć myląc z kokainą, jak twierdziła Pamela Courson w pierwszej rozmowie po powrocie z Paryża, której drugim uczestnikiem był Danny Suggrman. Podobno głosiła także inne teorie na temat jego śmierci, więc trudno stwierdzić w jaki sposób rzeczywiście umarł Jim. Jednym z argumentów za przedawkowaniem heroiny jest fakt, iż Jim znaleziony został martwy w wannie, a właśnie wanną gorącej wody ratowano tych, którzy przedawkowali heroinę. Teorii na temat jego śmierci jest wiele i niestety nie było nam dane znać najprawdziwszej prawdy. Nieliczni ufają nawet, iż Morrison popełnił samobójstwo, co wydaje się nieprawdopodobne, gdyż sam wypowiadał się negatywnie na ten temat. Również jego znajomi byli w pełni przekonani, że Jim nie mógł popełnić samobójstwa. Fakt, iż jego ciało widziało tylko kilka osób, a informacja o jego śmierci została podana do wiadomości ogólnej dopiero po 8 dniach od zgonu (5 od pogrzebu), wydaje się być podejrzany jeśliby brać pod uwagę ewentualność sfingowania śmierci. Teorie takie wygłaszał sam Morrison. Mawiał o pomyśle ucieczki do Afryki, skąd miałby dzwonić do biura Elektra Records przedstawiając się pseudonimem "Mr Mojo Risin'", będącym anagramem jego imienia i nazwiska. Taka ewentualność wydaje się być jednak niedorzeczna, ponieważ Pamela Courson (bez której Jim nie potrafił żyć) zmarła w 3 lata po śmierci Króla Jaszczura w Los Angeles.
Jim Morrison został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu w sąsiedztwie grobów Balzaca, Moliera, Oscara Wilde'a, Fryderyka Chopina oraz Édith Piaf.
- Ciało Morrisona znaleziono w wannie z wodą letnią. Przypuszcza się jednak, że to Pamela dolała ciepłej wody, kiedy to zimna woda nie pomogła Morrisonowi.
Pojawili się nowi świadkowie. Twierdzą iż Jim umarł w toalecie klubu Rock 'n' Roll Circus na sedesie.. Aktualnie jest to najprawdopodobniejsza historia jego śmierci. Sam Bernett, właściciel klubu, po latach opowiedział historię. Morrison miał zjawić się w klubie około 1 w nocy (3 lipca 1971 r.), aby kupić heroinę dla Pameli, jak robił to już nie jeden raz. Około 2.30 szatniarz przekazał właścicielowi informację, iż w toalecie ktoś się zamknął i nie wychodzi już od pół godziny. Po wyważeniu drzwi przez ochroniarza ukazał się Jim Morrison, z którego ust wyciekały piana i krew. Dilerzy, od których kupił heroinę mieli zanieść go do apartamentu i wrzucić do wanny z gorącą wodą, co było znanym sposobem ratowania ludzi po przedawkowaniu heroiny. Wszyscy, którzy widzieli ciało Morrisona przysięgli dochowania tajemnicy. Właściciel klubu chciał uniknąć skandalu, a francuska policja bez problemu przyjęła wiadomość o śmierci spowodowanej przez zawał serca. Sam Bernett obecnie jest już po sześćdziesiątce i jak twierdzi zdecydował się wyrzucić tajemnicę z siebie, którą potwierdzili inni świadkowie.
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Poezja
Jim Morrison od wczesnej młodości pisał wiersze, które zgromadził w setkach prywatnych notatników.
[edytuj] Bibliografia
- An American Prayer (Amerykańska modlitwa, 1970)
- The Lords and the New Creatures (Władcy i Nowe Stworzenia, 1971)
- Wilderness (Dzikie pustkowie, 1988)
- The American Night: The Writings of Jim Morrison, vol.1 i vol 2 (Amerykańska noc, 1990-1991)
[edytuj] Film
O samym Morrisonie powstało wiele książek biograficznych (J. Hopkins, D. Sugerman No one here gets out alive, J. Densmore Riders on the storm), filmów dokumentalnych (Feast of Friends, The Doors are open) oraz jeden film fabularny – The Doors w reżyserii Olivera Stone'a, w którym w postać Jima wciela się Val Kilmer.
[edytuj] Linki zewnętrzne
John Densmore • Robby Krieger • Ray Manzarek • Jim Morrison
The Doors • Strange Days • Waiting for the Sun • The Soft Parade • Morrison Hotel • L.A. Woman • Other Voices • Full Circle • American Prayer
Kompilacje i płyty koncertowe: Absolutely Live • 13 • Weird Scenes Inside The Gold Mine • Alive She Cried • The Best of the Doors • Live At The Hollywood Bowl • The Doors • Live in Hollywood • In Concert • Legacy: the Absolute Best • The Very Best of The Doors
Single: "Break On Through (To The Other Side)" • "Light My Fire" • "People Are Strange" • "Love Me Two Times" • "The Unknown Soldier" • "Hello, I Love You" • "Touch Me" • "Wishful Sinful" • "Tell All the People" • "Running Blue" • "You Make Me Real" • "Roadhouse Blues" • "Love Her Madly" • "Riders on the Storm" • "Tightrope Ride" • "Ships with Sails" • "Get Up and Dance" • "The Mosquito" • "The Piano Bird" • "Gloria"
The Doors • Elektra Records • Paul A. Rothchild • Drzwi percepcji