Jan Załuska
Z Wikipedii
Jan Załuska (ur. 25 maja 1889 w Rachodoszczach, w pow.zamojskim, zginął w 1940, w Katyniu) - syn Aleksandra i Agnieszki, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Działalność niepodległościowa
Absolwent Politechniki Lwowskiej - na wydziale budowa maszyn. Od 4 sierpnia 1914 służył w I Brygadzie Legionów Polskich. Od 1 sierpnia 1915 w 6 Pułku Piechoty Legionów.
Po kryzysie przysięgowym wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Był wykładowcą taktyki i dowódcą kompanii w Szkole Podchorążych w Ostrowi Mazowieckiej . Autor podręcznika "Taktyka".
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
W Wojsku Polskim od 1 listopada 1918. Był komendantem Szkoły Podchorążych Piechoty w Chełmie. 11 listopada 1919 został dowódcą batalionu w Szkole Oficerów w Poznaniu. W 1924 był majorem 37 Pułku Piechoty przydzielonym do Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów. Pod koniec 1927 przeniesiony do służby liniowej - na stanowisko zastępcy dowódcy 82 Syberyjskiego Pułku Piechoty w Brześciu Litewskim. Od XII.1930 do 15 lipca 1938 był dowódcą 8 Pułku Piechoty Legionów. W czerwcu 1938 przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie gdzie objął stanowisko dowódcy Obrony Przeciwlotniczej. Zamordowany w Katyniu w 1940.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Aleksandra Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 został mianowany pośmiertnie do stopnia generała brygady. [1] Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
[edytuj] Awanse:
- chorąży 23 sierpnia 1915
- podporucznik 11 listopada 1915
- porucznik 1 listopada 1916
- major ze starszeństwem z 1 czerwca 1919
- podpułkownik ze starszeństwem z 1 lipca 1925
- pułkownik ze starszeństwem z 1 stycznia 1933
- generał brygady pośmiertnie 5 października 2007
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
[edytuj] Zobacz
[edytuj] Źródło:
- "8 Pułk Piechoty Legionów" - Janusz Odziemkowski Oficyna Wydawnicza AJAKS - Pruszków 1993
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 11,
- Rocznik Oficerski z 1924, s. 217, 346,
- Rocznik Oficerski z 1928, s. 96, 166,
- Rocznik Oficerski z 1932, s. 20, 538,
Przypisy
- ↑ Monitor Polski Nr 85 z dnia 16 listopada 2007 r., poz. 885