Jan Długosz (taternik)
Z Wikipedii
Jan Długosz (ur. 12 lipca 1929, zm. 2 lipca 1962 w Tatrach) - polski taternik i alpinista.
Jeden z najwybitniejszych polskich wspinaczy. Liczba wytyczonych przez niego w Tatrach pierwszych dróg jest bardzo długa. Do najwybitniejszych osiągnięć należą: I wejście środkiem wschodniej ściany Mnicha (1955, tzw. Wariant R), I wejście lewą stroną pn-wsch. ściany Kazalnicy Mięguszowieckiej (1955), I zimowe wejście pn-wsch. ścianą Kazalnicy (1957).
Wspinał się także w Alpach i na Kaukazie. Szczególnie wartościowe jest pierwsze przejście środkowego filara Freney na Mont Blanc w 1961 w towarzystwie Christiana Boningtona, Iana Clougha i Dona Whillansa.
Zginął 2 lipca 1962 w czasie wspinaczki granią Zadniego Kościelca w Tatrach Wysokich.
Pochowany został na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku. Ważący ponad trzy tony kamień jego nagrobka pochodzi z moreny Morskiego Oka.
W środowisku wspinaczkowym nosił b.popularne przezwisko Palant.
