Jagienka ze Zgorzelic
Z Wikipedii
Jagienka ze Zgorzelic - literacka postać fikcyjna, występująca w powieści Henryka Sienkiewicza Krzyżacy.
Jej rodzice to Małgorzata i Zych ze Zgorzelic. Pochodzi z rodziny rycerskiej, niezbyt zamożnej, która powiększała swój majątek poprzez ciężką pracę. Gdy dziewczyna była mała, zmarła jej matka. Odtąd musiała opiekować się swoimi braćmi, oraz prowadzić dom. Jagienka lubiła jeździć konno - nawet po męsku, chodzić na polowania, pływać. Świetnie strzelała z łuku, udowodniła to, gdy pomogła Zbyszkowi upolować bobra, popisała się przy tym dużą odwagą i sprytem. Inteligentna i pomysłowa, umiała przekonywać innych. Kochała Zbyszka, ale potrafiła uszanować jego miłość do Danusi i nie narzucała się. Było jej przykro, kiedy opowiadał o swoim uczuciu, lecz ukrywała to. Uparta, dążyła do celu. Jagience nie brakowało jednak cech kobiecych. Była piękną, ciemnowłosą i rumianą dziewczyną o zgrabnej figurze. Miała długie, ciemne włosy, które czesała w warkocz. Biła od niej energia i optymizm. Nie przywiązywała dużej uwagi do strojów. Zazwyczaj ubierała się po męsku. Jednak w czasie uroczystości, wyglądała w pełni uroku i wdzięku. Zbyszko po jej ujrzeniu nie mógł uwierzyć, że to ta sama dziewczyna, którą widział wcześniej. Gdy znalazła się na dworze księżnej, jej wygląd nabrał powagi i godności. Ślubowali jej różni rycerze. Stała najbliżej księżny Aleksandry. Rozpierała ją energia. Od samego początku stanowiła idealną kandydatkę na żonę rycerza. Zychówna była także szczera i prawdomówna. Potrafiła mieć w każdej sprawie własne zdanie, co stanowi przeciwieństwo do Danusi. Nie bała się nowych rozwiązań, w czym przypomina współczesną dziewczynę. Gdy Danusia zmarła, Jagienka po pewnym czasie została żoną Zbyszka z Bogdańca. Jagienka w porównaniu do Danusi Jurandówny to dzielna, odważna kobieta. Nie była taka lękliwa, umiała sprzeciwić się zdaniu Opata i ojcu. Bała się o Zbyszka, gdy wyruszył w podróż przysłała mu giermka - Hlawę. Danusia i Jagienka są przedstawione na zasadzie kontrastu.
