Józef Dionizy Minasowicz
Z Wikipedii
Józef Dionizy Minasowicz - (ur. 3 października 1792, Warszawa - zm. 26 sierpnia 1849, tamże) - polski poeta i prawnik.
Był synem kupca Augusta Minasowicza, z pochodzenia Ormianina - (nazwisko po ormiańsku brzmi Minsjan), właściciela sklepu korzennego i kamienicy przy Krakowskim Przedmieściu 443 w Warszawie. Brat Jana Klemensa - malarza.
Kształcił się w Liceum Warszawskim i na uniwersytecie w Lipsku. Prawnik, poeta, tłumacz dzieł Schillera, Goethego, Horacego. Pierwszy przetłumaczył „Odę do radości”. Autor wiersza „Modlitwa Pańska”. Przedstawiciel polskiej loży wolnomularskiej „Asteria”, współpracował przy wydawaniu pierwszego polskiego czasopisma rolniczego „Pamiętnik Rolniczy Warszawski” (1817 r.) i pierwszego polskiego pisma muzycznego „Tygodnik muzyczny” (1820-1821).
W roku 1832 kupił od Wulfersów Dobra Potycz.
Był członkiem Warszawskich Departamentów Rządzącego Senatu, referendarzem stanu, kawalerem wielu orderów. Minasowicz zmarł w Warszawie w 1849 r., w wieku 56 lat.
