Indiana Jones i Świątynia Zagłady

Z Wikipedii

Indiana Jones i świątynia zagłady
Oryginalny tytuł	Indiana Jones and the Temple of Doom
Gatunek	Przygodowy
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Data premiery	23 maja 1984
Czas trwania	118 minut
Produkcja
Reżyseria	Steven Spielberg
Scenariusz	George Lucas, Willard Huyck, Gloria Katz
Muzyka	John Williams
Zdjęcia	Douglas Slocombe
Scenografia	Roger Cain, Alan Cassie
Kostiumy	Anthony Powell
Montaż	Michael Kahn, George Lucas
Produkcja	Robert Watts
Budżet	28 mln $
Od lat	15
Indiana Jones i świątynia zagłady  na IMDb

Indiana Jones i świątynia zagłady (ang. Indiana Jones and the Temple of Doom) – amerykański film przygodowy z 1984 roku w reżyserii Stevena Spielberga. Druga część cyklu o przygodach archeologa Indiany Jonesa. W roli tytułowej po raz drugi wystąpił Harrison Ford.

Druga część charakteryzuje się mroczniejszym klimatem, ale także sporą dawką humoru w postaci partnerki Indiany, Willie Scott, zagranej przez Kate Capshaw. Niezapomniane wrażenie robi słynna scena pościgu wagoników w kopalni.

Świątynia Zagłady jest prequelem Poszukiwaczy Zaginionej Arki. Akcja tego filmu dzieje się w 1935, a więc na rok przed wydarzeniami opisanymi w pierwszej części.

Wiele kontrowersji wzbudziła jednak spora brutalność filmu. Szczególnie krytykowano scenę wyrywania serc.

Spis treści 1 Ciekawostki 2 Miejsca 3 Fabuła 3.1 Cytaty 4 Obsada 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Ciekawostki

• Początkowo film miał się nazywać Indiana Jones i świątynia śmierci
• Gdy wchodził do kin w Polsce nazywał się po prostu Indiana Jones dopiero po wydaniu go na VHS zmieniono na Indiana Jones i Świątynia Zagłady

[edytuj] Miejsca

• Chiny
• Indie

[edytuj] Fabuła

Rok 1935. Chiny. Indiana Jones postanawia ubić pewien interes z chińskim bandytą - Lao Che. Ten jednak go zdradza, otruwając. Indianie udaje się zdobyć odtrutkę. W przypływie złości zabija bandytę, po czym porywa piosenkarkę Willie Scott i wraz ze swoim przyjacielem - 11-letnim Shortem Roundem, ucieka przed dwoma wściekłymi synami Lao Che przez Szanghaj.

Naszej trójce udaje się uciec samolotem. Wkrótce maszyna rozbija się w indyjskiej dżungli, ale Indy'emu i jego towarzyszom udaje się katapultować (m.in. zjeżdżają pontonem po fiordzie). Cudem ocaleni rozbitkowie docierają do małej biednej wioski, której mieszkańcy ofiarowują im schronienie. Pewien stary człowiek opowiada Indianie o strzegących ich wioskę świętych kamieniach Sankhary, które ukradł im zły maharadża. Starzec mówi mu, że odkąd to się stało, ich wioskę prześladuje wiele nieszczęść i prosi Jonesa o pomoc. Archeolog zgadza się i wyrusza wraz z uradowanym Shortem Roundem i niezbyt zadowoloną Willie do zamku maharadży. Na słoniach (z których jeden nie chce słuchać Willie), przedzierają się przez dżunglę. (Do historii przeszła zabawna scena nocą: Indy i Short Round grają w karty, a Willie przedziera się przez dżunglę, "urozmaicając" to krzykami, gdy napotyka jakieś zwierzę). Po jakimś czasie widzą jakieś mroczne totemy w głębi dżungli. Na ich widok ich przewodnicy uciekają.

Na miejscu nasi bohaterowie popadają w nie lada zdumienie, gdy okazuje się, że Maharadża ma zaledwie 14 lat. Przyjmuje ich bardzo gościnnie. Jego obiad (głowa koczkodana, żywe węże, zupa z gałkami ocznymi) smakuje bardzo Jonesowi, natomiast Willie ma ochotę zwymiotować.

Wieczorem nasi bohaterowie odkrywają w sypialni sekretne przejście. Korytarz - pelen robali i pułapek - wiedzie do jakiejś ogromnej świątyni. Widzą Hindusów wyrywających serca innym Hindusom i wpychających ich do ognia. Okazuje się, że maharadża to tylko bezwolne narzędzie okrutnej sekty wyznawców bogini Kali. Na jej czele stoi okrutny kapłan Mola Ram, który zmusza nieszczęśliwych niewolników do ciężkiej pracy w kopalniach w poszukiwaniu pozostałych zaginionych kami Sankhary. Za pomocą magicznych kamieni Mola Ram chce zniszczyć inne religie świata i zapewnić swojej sekcie panowanie nad światem. Indiana i jego towarzysze postanawiają go powstrzymać. Indy atakuje strażników kopalni, tym udaje się go jednak pokonać i związać.

Wkrótce Mola Ram otumania Jonesa, widząc, że będzie przydatny, żeby był na każde jego skininie (zmuszając go do wypicia krwi Kali, co powoduje zapadnięcie w tzw. czarny sen Kalima), więzi Shorta Rounda, a Willie chce zrzucić w ogień. Indiana w porę jednak budzi się z ""letargu"" i ratuje Willie, po czym wraz z Shortem Roundem uciekają wagonikami. Ściga ich Chatar Lall - rzecznik macharadży. Jones walczy z nim. Początkowo hindus ma przewagę, ale w końcu wpada pod walec.

Mola Ram i jego ludzie ścigają ich wagonikami. Po widowiskowym pościgu uciekają z kopalni. Po chwili docierają na prastary mostek nad przepaścią pełną krokodyli. Short Round i Willie udaje się przejść na drugi koniec. Indy i Mola Ram walczą na mostku o kamienie, w końcu mostek rozpada się. Członkowie sekty wraz z kamieniami spadają do rzeki, gdzie rozszarpują ich na strzępy krokodyle.

Wraz ze śmiercią Moli Rama i całej sekty skończył się też koszmar maharadży i wioski. Niewolnicy, których sekta zmuszała do pracy powrócili do domu, a Willie i Jones, jak nietrudno się domyślić mają romans, po czym wraz z Shortem Roundem docierają do Ameryki.

[edytuj] Cytaty

• Indy: Podaj mi rewolwer !
  

Willie: Mam złamany paznokieć, moja fryzura !

• Willie: To miejsce jest pełne zwierzaków !
  

Indy: Właśnie dlatego nazwali je dżunglą !

• Willie: (Do Indy'ego) Nienawidzę być mokra, nienawidzę wody, nienawidzę ciebie !

[edytuj] Obsada

• Harrison Ford – dr Henry "Indiana" Jones, Jr.
• Kate Capshaw – Willie Scott
• Amrish Puri – Mola Ram
• Roshan Seth – Chattar Lal, premier rządu maharadży
• Philip Stone – kapitan Blumburtt
• Roy Chiao – Lao Che

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Indiana Jones Site – największy polski serwis o Indianie Jonesie

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny filmu. Jeśli możesz, rozbuduj go.