Indeks h
Z Wikipedii
Indeks h (Hirscha) – (z ang. h-index) współczynnik wprowadzony w 2005 roku przez Jorge’a E. Hirscha[1][2] określający wagę i znaczenie wszystkich prac naukowych danego autora, charakteryzujący jego całkowity dorobek, a nie tylko znaczenie jednej poszczególnej pracy, co czyni zwykły indeks cytowań.
Indeks h jest zdefiniowany jest jako liczba prac naukowych (publikacji), które uzyskały liczbę cytowań równą lub większą od h.
Hirsch stwierdził, że prace naukowe laureatów nagrody Nobla, którzy otrzymali ją w dziedzinie fizyki w ciągu ostatnich 20 lat, uzyskiwały indeks h mieszczący się najczęściej pomiędzy 35 a 39.
