Henryk Opieński

Z Wikipedii

Henryk Opieński (ur. 13 stycznia 1870 w Krakowie, zm. 21 stycznia 1942 w Morges) - polski kompozytor i muzykolog, przyjaciel Stanisława Wyspiańskiego.

Studiował w Krakowie u Władysława Żeleńskiego i w Paryżu u Vincenta d'Indy. Do roku 1920 był pedagogiem w Warszawie i dyrygentem. Następnie kierował konserwatorium w Poznaniu, a w późniejszym okresie życia chórem w Morges (od 1926 roku przebywał w Szwajcarii). Jego żona Anna z Krzymuskich (*8.03.1876 +25.09.1923) została pochowana na Cmentarzu św. Wojciecha w Poznaniu na stokach Cytadeli.

Tworzył opery, poematy symfoniczne (Zygmunt August i Barbara), dzieła kameralne i pieśni.

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.

[edytuj] Bibliografia

• Aloys Fornerod, Henryk Opieński. Lausanne, Éditions SPES, 1942
• Henryk Opieński, I. J. Paderewski. Esquisse de sa vie et de son oeuvre. Lausanne, Éditions SPES, 1928, 2ème édition 1948
• H. Opieński, Les premiers opéras polonais considérés dans leurs rapports avec la musique de Chopin. "Revue de Musicologie". Paris, 1929 , t. 13 n° 30
• H. Opieński, La symhonie polonaise au XVIIIe siècle, [Communication faite le 19 avril 1934 à la Société Française de Musicologie]. "Revue de Musicologie" Paris, 1934
• H. Opieński, Chopin. Wyd.drugie. Lwów-Warszawa, Książnica-Atlas, 1925