Henrietta Maria Burbon

Z Wikipedii

Henrietta Maria (Antoon van Dyck, 1636/1638)

Henrietta Maria Burbon, fr. Henriette de Bourbon, ang. Henriette Marie (ur. 25 listopada 1609 – 10 września 1669), księżniczka francuska, najmłodsza córka Henryka IV Burbona i Marii Medycejskiej. Królowa Anglii, Szkocji i Irlandii w latach 1625-1649 jako żona Karola I Stuart.

[edytuj] Wczesne życie

Urodziła się w Luwrze, we Francji. Była młodszą siostrą króla Ludwika XIII Burbona, Elżbiety - królowej Hiszpanii, Krystyny Marii - księżnej-regentki Sabaudii i Gastona - księcia Orleanu. Jej ojciec został zamordowany, kiedy miała niecały rok, a jej matka została wygnana z Francji, w 1617. Została wychowana na żarliwą katoliczkę - a wydano ja za mąż za angielskiego króla. Ich ślub odbył się 11 maja 1625, zaraz po jego akcesji. Ceremonia ślubna odbyła się 13 czerwca 1626, w St Augustine's Church, w Canterbury, w hrabstwie Kent. Ze względu na swoją religię, Henrietta Maria nie została koronowana razem ze swoim mężem według angielskich zwyczajów.

Królowa Anglii (Sir Peter Lely, 1660)

Henrietta Maria przywiozła swój własny dwór z Francji - wszyscy oni byli katolikami, a ich utrzymanie wiele kosztowało skarb królewski. Karol postanowił oddalić dwór Henrietty Marii - pozostawił jej jedynie spowiednika i dwie damy do towarzystwa, ale odwołał swój rozkaz. Para królewska kiedy tylko się spotkała zaczynała się kłócić, a potem unikali się przez całe tygodnie. Królowa nie lubiła księcia Buckingham - faworyta króla. Kiedy Buckingham został zamordowany przez Johna Feltona, w sierpniu 1628, jej stosunki z mężem uległy znacznej poprawie.

[edytuj] Niepopularna królowa

Jej odmowa wyrzeczenia się katolicyzmu spowodowała, że wielu ludzi odsunęło się od niej; np. William Laud, arcybiskup Canterbury i Tomasz Wentworth, earl Strafford. Imieniem Henrietty Marii został nazwany stan w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych - Maryland (łac. Terra Mariae). Również Cape Henrietta Maria (Przylądek), w Zatoce Hudsona, w północnej części Ontario - został nazwany na jej cześć.

[edytuj] Wojna domowa

Henrietta Maria (Antoon van Dyck, 1632/1635)

Kiedy w Anglii miała wybuchnąć wojna domowa Henrietta Maria szukała funduszy, żeby wesprzeć swojego męża. W sierpniu 1642, kiedy konflikt się rozpoczął ona była w Europie. Wysyłała pieniądze rojalistom, ale nie powróciła do Anglii, aż do roku 1643. Wtedy wylądowała w Bridlington, w Yorkshire razem z oddziałami i bronią - wsparła rojalistów walczących w północnej Anglii. Kilka miesięcy później połączyła się z królem w Oksfordzie. Kiedy król odniósł ostateczną porażkę i odmówił podpisania "konstytucji", Henrietta Maria razem z córką Henriettą Anną i synami uciekła do Francji (najstarszy - Karol osiadł w Hadze, w Holandii). Miało to miejsce w lipcu 1644. Jej mąż Karol został ścięty w 1649, kilka lat później Oliver Cromwell ogłosił się Lordem Protektorem.

[edytuj] Wygnanie i wdowieństwo

Królowa zamieszkała w Paryżu , wokół niej zbierali się rojaliści-wygnańcy z Anglii. Sama powróciła do Anglii dopiero po restauracji monarchii, w październiku 1660 i zamieszkała w Somerset House, w Londynie. W 1665 znowu powróciła do Francji, ufundowała klasztor w Chaillot - tam też osiadła. Zmarła w Château de Colombes, została pochowana w królewskiej nekropoli - bazylice Saint-Denis, koło Paryża.