Helena Chłopek
Z Wikipedii
Helena Chłopek z domu Świtałówna, ur. 4 kwietnia 1917 w Rozalinie - polska poetka i autorka opowiadań. W swojej twórczości inspiruje się folklorem, przyrodą, tradycjami wiejskimi, religią.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Zadebiutowała pod panieńskim nazwiskiem w roku 1936 w tygodniku Niedziela. Bogaty zbiór własnych rękopisów utraciła w pożarze po wybuchu II wojny światowej. Wysiedlona z Rozalina w 1940, zamieszkała wraz z mężem w Chrzanowie i na wiele lat porzuciła działalność literacką.
W roku 1971 powróciła do pisarstwa wiążąc się z żywiecką Grupą Literacką "Gronie". Jej wiersze i opowiadania ukazywały się m.in. w pismach: Zielony Sztandar, Kamen, Niedziela, Gość Niedzielny, Karta Groni, Przewodnik Katolicki, Za i Przeciw.
Należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie i Grupy Twórczej Cumulus w Chrzanowie.
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Tomiki poetyckie
- Z rozalińskich łanów (1981)
- Powroty (1984)
- Okruchy (1989)
[edytuj] Proza
- Za miastem (1996)
[edytuj] Nagrody
- I nagroda w konkursie Dzieci Zamojszczyzny (Lublin 1980)
- Tytuł Zasłużony Działacz Kultury przyznany przez Ministerstwo Kultury (1994)
- Nagroda Burmistrza miasta Chrzanowa za całokształt działalności kulturalnej (1999)
- I nagroda w Turnieju Jednego Wiersza (Chrzanów 2000)
- Nagroda im. Oskara Kolberga przyznana przez Ministerstwo Kultury (2001)
