Gustaw Jełowicki
Z Wikipedii
Gustaw Jełowicki (ur. 19 sierpnia (wg. kalendarza juliańskiego) 1880 w Koleśnikach, zm. 10 listopada 1965 w Bierzgłowie) - kanonik Honorowy Kapituły Łuckiej; proboszcz katedry Łuckiej; sędzia protosynodalny; wikariusz kapitulny i administrator diecezji łucko - żytomierskiej i kamienieckiej.
[edytuj] Biografia
Syn Wiktora i Wincentyny Zwolińskiej. Ukończył gimnazjum w Ostrogu i seminarium żytomierskie (1899 - 1903); do seminarium wstąpił 31 sierpnia 1899 r. Święcenia kapłańskie z rąk biskupa Cyrtofta otrzymał 18 marca 1906 r. w katedrze Petersburskiej; mszę prymicyjną odprawił przy Korpusie Paziów w Petersburgu. Akademię Duchowną w Petersburgu z tytułem magistra św. teologii, ukończył w czerwcu 1907 r. pracą magisterską, wykonaną pod kierunkiem ks. prof. (późn. arcybiskupa) Godlewskiego: „Accio cleri poloni in renovanda vita intelectuali Stanislai Augusto regnante”.
W 1907 r. delegowany do Rzymu przez kapitułę łucką, by utrącić kandydaturę ks. Stawińskiego na sufraganię łucką. Od 1908 r. do marca 1909r. jest wikarym w kościele św. Aleksandra w Kijowie. Administrator klasztoru OO. Bernardynów w Zasławiu do 1915r.
W dniu 21 lipca 1915r. obrany administratorem Diecezji Łucko - Żytomierskiej oraz Diecezji Kamienieckiej (wikariusz kapitulny) i pełnił tę funkcję do 2 lutego 1917r., kiedy mianowano ordynariuszem łuckim b-pa Ignacego Dubowskiego, a diecezję kamieniecką objął wkrótce bp Piotr Mańkowski.
Po przekazaniu administracji diecezji Gustaw przebywał w Kijowie. Z końcem 1920r. proboszcz i kapelan SS. Niepokalanek w Maciejowie koło Kowla. Od stycznia 1927r. proboszcz katedry Łuckiej i z probostwa tego ustępuje w grudniu 1932r.
Od maja 1927r. jest pierwszym moderatorem Sodalicji Mariańskiej Pań w Łucku. Prałat. Pracuje w Kurii Biskupiej. Jednocześnie sędzia protosynodalny i wizytator zakonów.
W dniach 30. VIII. - 1. IX. 1927r. uczestniczy wraz z arcybp. P. Mańkowskim w synodzie diecezjalnym. Po aresztowaniu bpa A.P. Szelążka, obok ks. Leopolda Szumana, był jednym z kapłanów wyznaczonych do objęcia zarządu diecezją łucką. Diecezję łucką opuścił w 1945 roku. Od tego roku kapelan SS. Pasterek w Jabłonowie Pomorskim. W 1947 r. mianowany przez bpa A.P. Szelążka kantorem łuckiej kapituły katedralnej. W 1951 r. wraz z całą kapitułą zamieszkał na Zamku Bierzgłowskim. Zmarł 10. XI. 1965r. w Bierzgłowie; pochowany w Toruniu, na cmentarzu parafialnym św. Jakuba.
[edytuj] Dorobek
Pozostawił w rękopisie prywatne wspomnienia rodzinne i z pobytu w Akademii w Petersburgu oraz wiele notatek o diecezji łuckiej, jak i materiały rękopiśmienne i wypisy do historii diecezji łuckiej, którą zamierzał napisać.
[edytuj] Źródła
- G Jełowicki "Wspomnienia" maszynopis
- "Życie katolickie" Łuck, nr 16, 17 dn. 16.IV 1933 s. 257
- J. Filipowicz "Album kapłanów diecezji łucko - żytomierskiej i kamienieckiej"; Kijów 1917
- arcybp P. Mańkowski "Pamiętniki" Warszawa 2002.
- M. Dębowska, Łucka kuria diecezjalna "na wygnaniu", Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, t. 73:2000, s.23-31.
