Granatnik SPG-9
Z Wikipedii
SPG-9 – radzieckie lekkie działo bezodrzutowe oficjalnie klasyfikowane jako ciężki granatnik przeciwpancerny. Działo przystosowane jest do strzelania pociskami odłamkowymi OG-9W oraz przeciwpancernymi kumulacyjnymi PG-9W, podobnie jak armata 2A28 Grom montowana w BWP-1 ( odpowiednio PG-15W i OG-15W). Amunicja ta klasyfikowana jest jako armatnia, chociaż posiada silnik rakietowy, który włącza się po w odległości ok. 20 m od wylotu lufy po wystrzeleniu pocisku za pomocą zwykłego ładunku miotającego.
W Polsce na uzbrojeniu oddziałów powietrznodesantowych. Obecnie jest to już konstrukcja przestarzała, przy znacznej masie i dużych wymiarach ma siłę ognia mniejszą niż większość współczesnych granatników.
[edytuj] Wersje
- SPG-9 - wersja standardowa
- SPG-9D - wersja z podstawą wyposażoną w koła
- SPG-9M - wersja zmodernizowana. Posiada podstawę do montażu celownika noktowizyjnego, teleskopową nogę przednią podstawy i składany chwyt transportowy.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
| Wzór | SPG-9 |
| Kaliber | 73 mm |
| Masa broni niezaładowanej na podstawie/na podstawie z zamocowanymi kołami (kg) |
47,5/59,5 |
| Długość broni (mm) | 2110 |
| Długość lufy (mm) | 850 |
| Kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej | -30 do +70 |
| Czas przejścia w położenie bojowe (s) | ~ 30 |
| Obsługa | 4 osoby |
| Wzór | PG-9 | OG-9 |
| Rodzaj | przeciwpancerny-kumulacyjny | odłamkowy |
| Kaliber | 73 mm | 73 mm |
| Masa naboju | 4,39 | ? |
| Masa pocisku (kg) | 2,53 | ? |
| Długość naboju (mm) | 670 | ? |
| Prędkość wylotowa/maksymalna (m/s) | 435/700 | ? |
| Przebijalność (mm) | ~ 400 | - |
| Zasięg efektywny/maksymalny(m) | 500/1300 | -/4500 |
Rosyjska broń artyleryjska z okresu po II wojnie światowej
| Działa polowe | |
|---|---|
| Działa bezodrzutowe | Armaty przeciwlotnicze |
| Moździerze | |
|
Wasilok • Sani |
|
