Gracjan (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
Gracjan, Gratian, Flavius Gratianus Augustus (18 kwietnia 359 - 25 sierpnia 383).
Urodzony w Sirmium, syn cesarza Walentyniana I i jego pierwszej żony - Sewery. Tytuł Augusta otrzymał w 367 roku, po śmierci ojca w 375 został cesarzem rzymskim na Zachodzie. Mianował swojego 4-letniego przyrodniego brata - Walentyniana II współ-cesarzem.
Był władcą chrześcijańskim; zwalczał pogaństwo. Odmówił nawet przyjęcia tytułu Pontifex Maximus. W 383 wybuchł bunt legionów stacjonujących w Brytanii pod dowództwem Magnusa Maximusa. Inwazja powstańców na Galię doprowadziła do bitwy, z której Gracjan jako niedoświadczony dowódca chciał zbiec. Został pochwycony i zamordowany przez oddziały Magnusa Maximusa pod Lugdunum (obecnie Lyon), 25 sierpnia 383 roku.
Imię Gratian nosił również uzurpator z Brytanii, 407 rok n.e.
| Poprzednik Walentynian I i Walens |
 |
Cesarz rzymski (współrządy z Walensem, Walentynianem II i Teodozjuszem I) 375 - 383 |
|
Następca Walentynian II i Teodozjusz I |
