GJ 436 b
Z Wikipedii
| GJ 436 b | |
| Parametry orbity | |
| Półoś wielka (a) | 0,0278 j.a. |
| Mimośród (e) | 0,12 ± 0,06 |
| Okres orbitalny (P) | 2,6441 ± 0,0005 d |
| Inklinacja (i) | ?° |
| Długość perycentrum π |
332 ± 11° |
| Epoka (τ) | 2 451 551,507 ± 0,03 JD |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | 0,071 ± 0,006 MJ |
| Promień | 0,35 ± 0,03 RJ |
| Gęstość | 2000 kg/m³ |
| Temperatura | 570 ± 50 K |
| Odkrycie | |
| Odkrywcy | Butler, Vogt, Marcy |
| Data | 2004 |
GJ 436 b to planeta pozasłoneczna, obiegająca gwiazdę GJ 436 której obecność wykryto w roku 2004 na podstawie obserwacji ruchów gwiazdy macierzystej. Masa tej planety jest zbliżona do masy Neptuna, ale jej orbita znajduje się niezwykle blisko gwiazdy centralnej. Istnieje możliwość, że GJ 436 b nie jest małym gazowym olbrzymem, lecz niezwykle wielką planetą skalistą. W momencie odkrycia była jedną z najmniejszych znanych planet pozasłonecznych. Na jeden obieg GJ 436 b potrzebuje tylko 2 dni 15 godzin i 30 minut. Temperatura na jej powierzchni jest wysoka, planeta jest jednak dużo chłodniejsza niż inne tak bliskie swoim słońcom ze względu na temperaturę gwiazdy macierzystej.
W roku 2007 zmierzona została średnica planety, na podstawie zmian blasku gwiazdy podczas przechodzenia planety przed jej tarczą[1]. Wynik pomiaru (około 50 tys. km) pokazuje, że planeta również pod względem rozmiarów jest bardzo zbliżona do Neptuna, jest więc nieco za mała by być gazowym olbrzymem. Najprawdopodobniej planeta zbudowana jest głównie z wody, z rozległą atmosferą złożoną z pary wodnej, wodoru i helu.
