Gabriela Balicka-Iwanowska
Z Wikipedii
Gabriela Balicka-Iwanowska (ur. 1871 w Warszawie, zm. 20 lutego 1962 w Krakowie) – polski doktor botaniki, polityk, posłanka na Sejm z ramienia Związku Ludowo-Narodowego.
Szkołę średnią ukończyła w Warszawie w 1889. Następnie w latach 1889-1893 studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Genewie. Na tej uczelni pod kierunkiem botanika Roberta Chodat'a uzyskała stopień naukowy doktora w 1893 na podstawie pracy Contribution a l'étude anatomique et systématique du genre Iris et des genres voisins.
W latach 90. XIX wieku prowadziła badania naukowe w Monachium. W okresie pracy zagranicą prowadziła różne badania z zakresu anatomii i cytologii roślin, publikując m.in. rozprawę o rozwoju woreczka zalążkowego u zrostopłatkowych (Flora 1899). Wyniki swych badań publikowała w wydawnictwach PAU w latach 1903-1906.
Po tym okresie przeniosła się do Krakowa, gdzie w latach 1902-1906 współpracowała z Emilem Godlewskim (seniorem). W latach 1906-1911 prowadziła na Wydziale Rolniczym TKN (późniejsza SGGW) w Warszawie początkowo kursy, później wykłady z fizjologii roślin.
Podczas I wojny światowej kierowała seminarium dla nauczycielek ludowych Towarzystwa Ochrony Kobiet. W 1919 jako jedna z pierwszych posłanek zasiadła w Sejmie Ustawodawczym. Mandat poselski sprawowała w latach 1919-1935, pracowała w Komisjach Konstytucyjnej i Oświatowej.
Ostatnie lata swojego życia spędziła w Krakowie. Była żoną pisarza i działacza politycznego Zygmunta Balickiego.
