François-Marie, marquis de Barthélemy

Z Wikipedii

François-Marie, marquis de Barthélemy (ur. 20 października 1747 w Aubagne, departament Bouches-du-Rhône, zm. 3 kwietnia 1830 w Paryżu) - margrabia, francuski dyplomata i polityk.

Jego wuj opat (i znany akademik) Jean-Jacques Barthélemy wykształcił go na dyplomatę. Protegował go Książę Étienne-François de Choiseul, przyjaciel wuja. Gdy Jean-Balthazar d'Adhémar był francuskim ambasadorem w Londynie, de Barthélemy pomagał mu pełnić ta funkcję. W 1784 musiał przejściowo zastępować go, ze względu na zły stan zdrowia d'Adhémara. Gdy w 1787 roku d'Adhémara zastąpił Anne-César de La Luzerne de Barthélemy pozostał sekretarzem ambasady.

Sławę François-Marie zyskał jako pełnomocny minister republiki francuskiej w Szwajcarii, podpisał w 1795 pokój z Prusami w Bazylei i Hiszpanią. Od 1797 roku członek Dyrektoriatu. W tym też roku został zesłany do Cayenne jako rojalista. Uciekł stamtąd do Anglii, a następnie powrócił do kraju w 1799 na wezwanie Napoleona Bonaparte, zostając rok później wiceprezydentem Senatu. W roku 1814 przeszedł na stronę wrogów Napoleona. W latach (1814-1819) pełnił urząd ministra.