Frédéric Bazille
Z Wikipedii
Jean Frédéric Bazille (ur. 6 grudnia 1841, zm. 28 listopada 1870) - francuski malarz impresjonista. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety.
Urodził się w Montpellier w średniozamożnej rodzinie protestanckiej. W 1859 r. podjął studia medyczne, w 1862 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę. Tam poznał Renoira. Po zdaniu końcowych egzaminów medycznych w 1864 r. zajął wyłącznie się malarstwem. Przyjaźnił się z Monetem, Sisleyem, i Manetem, których często wspierał materialnie. Poległ w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. pod Beaune-la-Rolande.
[edytuj] Znane prace
- Różowa suknia (La Robe rose), (1864) - Musée d'Orsay, Paryż
- Atelier przy ulicy Furstenberg, - Musée Fabre, Montpellier
- Aigues-Mortes, - Musée Fabre, Montpellier
- Autoportret, (1865) - The Art Institute, Chicago
- Zebranie rodzinne (Réunion de Famille), (1867) - Musée d'Orsay, Paryż
- Toaleta, (1870) - Musée Fabre, Montpellier