Filozofia przyrody
Z Wikipedii
Filozofia przyrody - dział filozofii zajmujący się formułowaniem wniosków filozoficznych wynikających z dokonań nauk przyrodniczych.
Filozofia przyrody, w odróżnieniu od filozofii nauki, nie zajmuje się krytyką i analizą metod badawczych stosowanych przez nauki przyrodnicze, lecz raczej stara się wyciągać daleko idące wnioski z dokonań tych nauk, przyjmując je za rodzaj pewnika.
Filozofię przyrody dzieli się często na filozofię przyrody ożywionej i nieożywionej.
Typowe zagadnienia występujące w filozofii przyrody to np.:
- materialność, przestrzenność, czasowość, zmienność i przygodność bytu fizycznego (każdy byt materialny jest rozciągły w przestrzeni i w czasie, jest zmienny i niekonieczny, czyli przygodny),
- czym właściwie jest materia w świetle teorii strun i mechaniki kwantowej?
- jakie filozoficzne wnioski wynikają z faktu, że wg współczesnych poglądów w fizyce wszechświat materialny jest skończony zarówno w czasie jak i przestrzeni?
- czy wyższe formy życia mogły rzeczywiście powstać zupełnie spontanicznie?
- czy świat ożywiony ewoluuje w jakimś konkretnym kierunku, czy też jest to proces zupełnie przypadkowy?
- początek i koniec Wszechświata, jego pochodzenie i przeznaczenie,
- pytanie o możliwość ostatecznego poznania Wszechświata – jak np. Ogólna Teoria Wszystkiego (ang. Theory of Everything). Theory of Everything jest oczywiście teorią - czy raczej próbą teorii - fizykalnej, ale może też być dyskutowana z filozoficznego punktu widzenia, właśnie na terenie filozofii przyrody. Dyskusja może dotyczyć nie tylko samej teorii czy jej wyników, ale nawet samej możliwości powstania takiej teorii.
- dyskusja wyników kosmologii fizycznej to znaczy obserwacyjnej.
Jako że obraz świata prezentowany przez nauki przyrodnicze jest obrazem ilościowym i odpowiada na pytania typu "jak?", filozofia przyrody chce dać jakościowy obraz świata i szukać odpowiedzi na filozoficzne pytania typu "dlaczego?"
