Ferdynand de la Cerda
Z Wikipedii
Don Ferdynand de la Cerda (23 października 1255, Valladolid - 25 lipca 1275, Ciudad Real) - infant i następca tronu Kastylii. Najstarszy syn króla Alfonsa X Mądrego i kólowej Jolanty Aragońskiej.
Jego przydomek: de la Cerda oznacza po hiszpańsku: Szczeciniany i odnosi się narodzin Ferdynanda (urodził się z piersią pokrytą włosami). Jako młodzieniec walczył u boku swojego ojca, np. z Arabami w Andaluzji i Murcji. Jego ambitnemu ojcu nie udało się jednak wyprzeć Arabów z Półwyspu Iberyjskiego, opanować Nawarry czy Portugalii, nie został też wybrany na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
30 listopada 1268 lub 1269 Ferdynand poślubił Blankę, księżniczkę francuską, córkę króla Ludwika IX Świętego i Małgorzaty Prowansalskiej. Para miała dwóch synów (infantes de la Cerda):
- Alfonsa el Desheredado (1270-1324), męża Mahaut (Matyldy), córki Jana I de Brienne, hrabiego Eu. Alfons i Mahaut mieli czterech synów i trzy córki.
- Ferdynanda (1275-1322), męża Juany (Joanny) Núñez de Lara (nazywanej la Palomilla), pani Lara i Herrera, córki Juana (Jana) Núñez de Lara (nazywanego el Mayor) i Teresy Álvarez de Azagra. Ferdynand i Juana mieli syna i trzy córki (m.in. Blankę Núñez de Lara de la Cerda - matkę królowej Kastylii Joanny Manuel).
Ferdynand nie objął tronu Kastylii, ponieważ zmarł przed swoim ojcem w 1275, w Ciudad Real. Jego dwaj synowie również nie objęli tronu swojego dziadka, ponieważ ich wuj, drugi syn Alfonsa X - Sancho Odważny wykorzystał rosnącą niechęć do polityki Alfonsa i zmusił go do uznania siebie za następcę tronu.
