Emil Goerlitz
Z Wikipedii
| Emil Görlitz | ||
| Imię i nazwisko | Emil Antoni Görlitz | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1903 Katowice, II Rzesza Niemiecka |
|
| Pseudonim | "Schlosser", "Zamorra" | |
| Pozycja | bramkarz, napastnik | |
| Wzrost | 182 cm | |
| Waga | 80 kg | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1917-1924 1924-1925 1925-1926 1927-1933 1934-1937 |
1. FC Katowice Pogoń Lwów Edera Triest 1. FC Katowice Eintracht Altenburg |
5 (0) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1924-1925 | Reprezentacja Polski | 8 (-13) |
Emil Antoni Görlitz (ur. 13 czerwca 1903 w Katowicach, zm. 17 października 1990 w Altenburgu, Niemcy) - polski piłkarz, bramkarz. Członek kadry na igrzyska olimpijskie w Paryżu.
Görlitz był piłkarzem 1. FC Katowice. Jako pierwszy Ślązak w historii został powołany do reprezentacji Polski. Debiutował w niej 18 maja 1924 w meczu ze Szwecją, ostatni raz zagrał rok później. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 8 oficjalnych spotkań. Podczas IO 24 był rezerwowym, w jedynym meczu Polaków w turnieju (porażka 0:5 z Węgrami) bronił Mieczysław Wiśniewski. Grał także w Pogoni Lwów.
[edytuj] Źródła
- Andrzej Gowarzewski, Lwów i Wilno w ekstraklasie. Dzieje Polskiego Futbolu Kresowego. Wydawnictwo GiA, Katowice 1997 (4. część cyklu Kolekcja Klubów)
