EMD DDA40X
Z Wikipedii
| EMD UP DDA40X Centennial | |
 Union Pacific DD40X "Cenetennial" |
|
| Producent | General Motors Electro-Motive Division, EMD  |
| Lata budowy | Lipiec 1969 – wrzesień 1971 |
| Układ osi | Do'Do' |
| Masa służbowa | 247 ton |
| Długość ze zderzakami | 30 m |
| Szerokość | 3,15 m |
| Wysokość | 4,56 m |
| Zapas paliwa | 31 154 l |
| Typ silnika spalinowego | 2x EMD 645E3A |
| Moc znamionowa | 6600 KM (4 900 kW) |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
EMD DDA40X "Centennial" – najsilniejsza lokomotywa spalinowo-elektryczna świata produkowana w latach 1969-1971, używana przez firmę Union Pacific Railroad.
Pierwsza lokomotywa, numer 6900 została uroczyście dostarczona podczas obchodów 100-lecia zbudowania linii transamerykańskiej (wschód-zachód), stąd jej przydomek Cenntenial.
Stworzenie lokomotywy polegało na dosłownym zespawaniu dwóch części silnikowych i "Kanadyjskiej Kabiny" z przodu. DDA40X była przez to bardzo ciężka, ważyła niemal 250 ton, a przy 8 osiach i nacisku większym niż 30 ton/oś Centennial niszczył tory. Właśnie przez to nie utrzymał się długo na rynku, choć jeden egzemplarz jest w użyciu do dziś.
"X" w nazwie oznaczało "eksperymentalny". DD40X była zaprojektowana głównie w celu zastosowania technologii przyszłościowych w nowszych lokomotywach EMD. Projekt Kanadyjskiej Kabiny znalazł tam zastosowanie "dwadzieścia lat wprzód", ta dziś jest obecna w niemal każdej lokomotywie spalinowej.
Zachowane egzemplarze
- 6900 - Kenefick Park, Omaha, Nebraska
- 6901 - Pocatello, Idaho
- 6911 - Meksykański Instytut Technologii, Meksyk
- 6913 - Muzeum Kolei Amerykańskiej, Dallas, Teksas
- 6915 - Fairplex, Pomona, Kalifornia
- 6916 - Ogden, Utah
- 6922 - North Platte, Nebraska
- 6925 - Chamberlain, Dakota Południowa
- 6930 - Illinois Railway Museum, Union, Illinois.
- 6936 - Nadal w użyciu kolei Union Pacific Railroad
- 6938 - North Little Rock, Arkansas
- 6944 - Muzeum Transportu, Saint Louis, Missouri
- 6946 - Muzeum Kolei Western Pacific, Portola, Kalifornia. Ostatni egzemplarz DDA40X.
