Edykt z Fontainebleau
Z Wikipedii
Edykt z Fontainebleau, fr. Édit de Fontainebleau - edykt, który wydał Ludwik XIV w październiku 1685 roku. Likwidował on legalność odprawiania nabożeństw protestanckich i wolność wiary jaką hugenoci francuscy posiadali, dzięki temu, ze Henryk IV Burbon ogłosił w 1598 tzw. edykt nantejski.
Powodem była najprawdopodobniej nie tyle nietolerancja Ludwika, co raczej chłodna kalkulacja polityczna. Protestantyzm znacznie we Francji osłabł w porównaniu z XVII wiekiem, a niektórzy pastorzy hugenoccy nauczali, ze nie powinno się być posłusznym królowi katolickiemu.
W efekcie ogłoszenia edyktu wiele tysięcy (podaje się rożne dane: 200,000 do 500,000) hugenotów uciekło z kraju. Edykt zabraniał im wprawdzie to czynić, lecz granice bynajmniej nie były szczelne. Wielu wyjechało do Prus, Anglii, Szwecji i kolonii angielskich (francuskich nie, ponieważ edykt obowiązywał i tam) w Ameryce Płn.
Dawniej uznawano, ze Francja, przez nietolerancję władcy straciła talent wielu protestantów, obecnie oceny są bardziej umiarkowane.
