Wikipedysta:Dominika.Widzicka/brudnopis
Z Wikipedii
[edytuj] Sukcesja autogeniczna
Sukcesja autogeniczna są to zmiany sukcesyjne, zapoczątkowane przez czynniki wewnętrzne, które zachodzą pomiędzy biocenozą a czynnikami abiotycznymi. Sukcesja pierwotna jest to proces, w którym organizmy pionierskie zajmują nowe środowiska, jak dotąd nie zajmowane przez żadną inną biocenozę. Gatunki pojawiające się jako pierwsze muszą korzystać z dostępnych na nowym środowisku ubogich związków, jednak ich obecność powoduje przygotowanie danego środowiska dla kolejnych stadiów sukcesji. Podłoże zostaje wzbogacone o materię organiczną, biogeny i związki azotowe. Takie warunki sprzyjają wkraczaniu kolejnych gatunków, które sa bardziej rozwinięte i wygrywają konkurencję o siedlisko. Sukcesja pierwotna prowadząca do powstania biocenozy leśnej jest niewątpliwie procesem długotrwałym i trwa często kilkaset lat. Sukcesja wtórna to proces odbudowywania sie biocenozy, która uległa zniszczeniu. Zniszczenia te zarówno mogą mieć charakter antropogeniczny, jak i abiotyczny np. pożar, powódź. Dla obu przykładów sukecsji charakterystyczne jest to, iż gatunki piorskie berzdo szybko zasiedlają nowy teren, pomimo niewielkiej ilości zasobów pokarmowych. Gatunki te istnieja dopóty dopóki nie pojawia sie silniejsze organizmy, które bedą stanowiły kolejne stadium sukcesji, te z kolei przygotują środowisko pod kolejne ekspansywne gatunki mogace zasiedlić daną biocenozę.
[edytuj] Sukcesja allogeniczna
Przemiany sukecsyjne są zapoczatkowane przez czynniki zewnętrzne, środowiskowe w odniesieniu do biocenozy. Czynniki te możemy podzielić na dwie zasadnicze grupy: długotrwałe i krótkotrwałe. Za czynniki długotwałe możemy przyjąć np. zmiany klimatyczne związane z następującymi po sobie zlodowaceniami, natomiast zmiany krótkotrwałe możemy obsewować na terenach gdzie następuje nagromadzenie się osadów. Kiedy nastąpi zakłócenie danego procesu, może nagle dojść do powrotu do stanu poprzedniego.
[edytuj] Bibliografia:
Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Virdee 2007, Krótkie wykłady Ekologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, sygnatura 375109
Winfried Lampert, Ulrich Sommer 1996, Ekologia wód śródlądowych, Wydawnoctwo Naukowe PWN, Warszawa, sygnatura S.93300
