Diazepam
Z Wikipedii
Diazepam | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | 7-chloro-1,3-dihydroksy-1-metylo-5- fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on |
||
Inne nazwy | dwuazepam | ||
Wzór sumaryczny | C16H13ClN2O | ||
SMILES | C=1(c2c(N(C)C(CN1)=O)ccc(c2)Cl)c1ccccc1 | ||
Masa molowa | 284,74 g/mol | ||
Wygląd | biało-żółtawy puder | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 439-14-5 | ||
PubChem | |||
DrugBank | |||
Właściwości | |||
Gęstość i stan skupienia | 1,26 g/cm3 ; ciało stałe | ||
Rozpuszczalność w wodzie | 50 (25°C) | ||
Rozp. w innych rozpuszczalnikach | etanol, | ||
Temperatura topnienia | 125 °C (398,15 K) | ||
Temperatura wrzenia | 497,4 °C (770,55 K; 760 mmHg) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Klasyfikacja | |||
ATC | N05BA01 | ||
Farmakokinetyka | |||
Okres półtrwania | 20 do 100 h | ||
Wydalanie | z moczem |
Diazepam (dwuazepam, 7-chloro-1,3-dihydroksy-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on, ATC: N 05 BA 01) – lek psychotropowy z grupy pochodnych benzo-1,4-diazepiny, o strukturze chemicznej ketonu. Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, rozluźniające mięśnie i ułatwia zasypianie.
U ludzi wykazuje silne działanie hamujące na wzgórze, podwzgórze i układ limbiczny, co manifestuje się poprzez działanie uspokajające i przeciwlękowe. Lek ten znalazł szerokie zastosowanie, przede wszystkim w psychiatrii i neurologii, lecz także w szerokiej praktyce lekarskiej w leczeniu stanów lękowych, psychoz, łagodzenia zachowań agresywnych, terapii alkoholizmu, padaczki oraz w premedykacji przed niektórymi zabiegami diagnostycznymi i terapeutycznymi.
Stosowany u zwierząt stymuluje pobieranie paszy.
Mechanizm działania polega na zwiększeniu powinowactwa neuroprzekaźnika hamującego jakim jest kwas gamma-aminomasłowy do receptora GABA-A.
Dawkowanie: standardowo stosuje się dawki od 2 mg do 10 mg (przy podaniu doustnym).
Aktywne metabolity: nordazepam, oksazepam, temazepam. Ulega rozkładowi w wątrobie – okres półtrwania od 20 do nawet 100 godzin. Usuwany jest głównie z moczem. Podawany przez dłuższy okres czas może wywołać tolerancję i uzależnienie, natomiast używanie doraźne nie grozi taką możliwością. Nagłe przerwanie zażywania leku, po dłuższym czasie, może spowodować wystąpienie objawów abstynencyjnych.
W Polsce, a także innych krajach, diazepam wydawany jest wyłącznie na receptę lub przeznaczony do lecznictwa zamkniętego. Ze względu na swoje potencjalne właściwości narkotyczne (w przypadku stosowania wysokich dawek) bywa nadużywany w celach pozamedycznych.
Przykładowe nazwy handlowe leków zawierających diazepam:
- Diazepam RecTubes,
- Neorelium,
- Relanium,
- Relsed,
- Valium.
Anidazolam • Alprazolam • Bretazenil • Bromazepam • Brotizolam • Chlordiazepoksyd • Cinolazepam • Clorazepate • Delorazepam • Diazepam • Estazolam • Fenzaepam • Fludiazepam • Flumazenil • Flunitrazepam • Flurazepam • Gidazepam • Halazepam • Haloksazolam • Kamazepam • Ketazolam • Klobazam • Kloksazolam • Klonazepam • Klotiazepam • Loprazolam • Lorazepam • Lormetazepam • Medazepam • Midazolam • Nimetazepam • Nitrazepam • Nordazepam • Oksazepam • Oksazolam • Pinazepam • Prazepam • Quazepam • QH-II-66 • Temazepam • Tetrazepam • Tofisopam • Triazolam • Zolazepam
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal: Nauki medyczne