Czapka Frygijska
Z Wikipedii
Czapka Frygijska - właściwie Warszawska Grupa Plastyków "Czapka Frygijska" - stowarzyszenie sympatyzujące z ideami komunistycznymi, piętnujące w swoich dziełach wyzysk burżuazji, realistycznie ukazując niedolę klasy robotniczej; działające w latach 1934 - 1938. Współzałożycielem i jednym z członków był Franciszek Bartoszek. Nieawangardowe założenia programowe przyjęło trzecie ugrupowanie o lewicowej orientacji - CZAPKA FRYGIJSKA (1934-37). Postulatowi sztuki zaangażowanej i agitacyjnej artyści w nim zrzeszeni przyporządkowali malarską konwencję ekspresyjnego realizmu. Bliski tej postawie był Bronisław Linke, którego obrazy wyróżnia poetyka groteski i napięcie obsesyjnej wyobraźni.
W atmosferze narastających w latach 1930. napięć społecznych zdeterminowanych ekonomicznym kryzysem w szeregach awangardy nastąpiła dezintegracja i reorientacja; artyści młodego pokolenia odczuwali potrzebę politycznego samookreślenia się. Lewicowy radykalizm społeczny uwarunkował programy, dyskusje i realizacje środowisk tzw. drugiej awangardy, reprezentowanej przez ZRZESZENIE ARTYSTÓW PLASTYKÓW "ARTES" i GRUPĘ KRAKOWSKĄ oraz 3 – czapke frygijska. Nie wysuwając jednolitych tez programowych artyści manifestowali bunt przeciw tradycyjnej estetyce, postulowali „sztukę rewolucyjną”, którą pojmowali jako całkowitą autonomię twórczości artystycznej.
Cechy założeń programowych: -sztuka agitacyjna (jednanie zwolenników dla jakiejś sprawy, idei, poglądów; propagowanie ideologii) -lewicowe poglądy, sympatycy ideii komunistycznych -postulowali sztukę zaangazowaną- sztuka społeczna -silnie potępiają wyzysk burżuazji -opowiadają się za niedolą klasy robotniczej -realistyczna forma wypowiedzi -teamtyka aktualna- praca -strona formalna podporzadkowana treściom -bunt przeciw tradycyjnej estetyce w sztuce -sztuka rewolucyjna dążąca do swobodnej wypowidzi artystycznej na sprawy bieżące -charakteryzowali rzeczywistość z punktu widzenia pracy Grupa założona w Warszawie w 1934 r. Nazwa istnieje od 1936 r. Grupa powstała z inicjatywy KPP. Artyści lewicowi. Impulsem stała się radziecka wystawa malarska prezentująca socrealizm w wydaniu Żdanova. Postulat sztuki tematycznej, technika podporządkowana tematowi. Charakteryzowali rzeczywistość z punktu widzenia pracy. Mieczysław Berman, Zygmunt Bobowski, Kazimierz Gede, J. Tynowicki, Parecki, Krajewski.
