Chief Pleas
Z Wikipedii
Chief Pleas (fr. Chefs Plaids, sark. Cheurs Pliaids) - powołany w 1579 roku jednoizbowy parlament wyspy Sark. Obecnie składa się z 52 członków.
Początkowo składał on się z 40 dzierżawców (członkami tego parlamentu są do dziś dożywotnio), jednak w 1922 na mocy Prawa Reformującego skład jego poszerzono o 12 przedstawicieli ludności wybieranych na 3-letnie kadencje w wolnych i tajnych wyborach. Prawo do głosu przyznano wówczas mężczyznom powyżej 20 i kobietom powyżej 30 roku życia.[1]. Kolejne reformy miały miejsce w 1974 roku kiedy to zrównano prawa wyborcze dla kobiet i mężczyzn. Prawo do zasiadania w Parlamencie (w ławach dzierżawców) uzyskały również kobiety (wcześniej dotyczyło to tylko wdów i niezamęznych córek dzierżawców; w innych wypadkach miesce kobiety zajmował jej mąż).[2] W skład Chief Pleas wchodzi również Senior oraz Seneschal (który przewodniczy obradom). W obradach biorą również udział: Prévôt (głowa administracji), Sekretarz oraz Skarbnik. Nie mają oni jednak prawa głosu.
Funkcje wykonawcze w Chief Pleas pełnią:
- Seneschal (przewodniczący Parlamentu oraz szef lokalnego wymiaru sprawiedliwości) oraz jego zastępca
- Prevôt (Sheriff Court) oraz jego zastępca
- Sekretarz (główny urzędnik) oraz jego zastępca
- Skarbnik (odpowiada za finanse wyspy)
- Constable (szef policji) oraz Vingtenier (jego zastępca)
Seneschal, Prevôt, Sekretarz i Skarbnik są wybierani przez Seniora; Constable i Vingtenier przez Chief Pleas.
Parlament Sarku ma niemal pełną autonomię w sprawch ustawodawczych, a każda ustawa czy decyzja sądownicza dotycząca Guernsey powinna byc osobno przegłosowana przez Chief Pleas, aby uzyskać prawomocność na wyspie Sark (tak szeoka autonommia jest często kwestionowana przez władze baliwatu Guernsey). W roku 2003 parlament Sarku przegłosował zmiany prawne wprowadzające możliwość rozwodu, aby dostosować się do decyzji Sądu Królewskiego Guernsey.
Chief Pleas zbiera się zwykle 3 razy do roku na posiedzeniach zwyczajnych: w pierwszą środę po 15 stycznia, w pierwszą środę po Wielkanocy oraz w pierwszą środę po dniu Dniu św Michała ( po 29 września). Posiedzenia nadzwyczajne są bardzo rzadkie i zwoływane są przez Seneschala za zgodą Seniora lub w nagłych sytuacjach przez Gubernatora.
W związku z konfliktem dotyczącym statusu wyspy Brecqhou (od 1993) oraz naciskami władz brytyjskich planowane były zmiany prawne dotyczace głównie wprowadzenia bardziej demokratycznycznego składu Parlamentu. Spośród wielu propozycji wybrano jedną- Chief Pleas miał skądać sie z 30 członków: Seniora, Seneschala, 14 wybranych w wyborach dzierżawców oraz 14 wybranych w wyborach niedzierżawców. Zmiany przegłosowano 8 marca 2006 roku (25 za - 15 przeciw).[3] Jednak w związku z przeprowadzonym wśród ludności sondażem, który wskazywał na opcje bardziej demokratyczne, Parlament przegłosował w dniu 4 października zmiany wprowadzające 28-osobowy skad izby bez specjalnych miejsc dla dzierżawców. Decyzję jednak anulowano w styczniu 2007 (kontrowersje dotyczące niekonstytucjonalności zmian), wprowadzając w kwietniu tego samego roku 30-osobowy skład (16 dzierżawców, 14 niedzierżawców) na lata 2008-2012 oraz referendum po tym okresie.[4] Nowe ustalenia zostały jednak (wraz z ustawodawstwaem podatkowym) skrytykowane przez władze europejskie i rząd brytyjski (dostosowanie do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W danich 16 stycznia (kiedy wprowadzono zmiany częściowe) i 21 lutego (ostateczne, radykalne zmiany) 2008 roku Chief Pleas zaaprobował 30-osobowy skład, którego 28 członków ma być wybieranych w wyborach powszechnych. 9 kwietnia Tajna Rada Wielkiej Brytanii zaakceptowała reformy.[5] W grudniu 2008 roku mają odbyć się pierwsze wybory, a nowy parlament ma zebrać się w styczniu 2009 roku.[6]
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ sark.info
- ↑ guide2womenleaders.com
- ↑ Propozycja 1 z sark.info
- ↑ sark.info
- ↑ Sark democracy plans are approved, BBC News Online, 9 kwietnia 2008 (en)
- ↑ Sark agrees switch to democracy, BBC News Online, 22 lutego 2008 (en)