Chełbia modra
Z Wikipedii
Chełbia modra | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | parzydełkowce |
Gromada | krążkopławy |
Rząd | płatomeduzy |
Rodzina | Ulmaridae |
Rodzaj | Aurelia |
Gatunek | chełbia modra |
Nazwa systematyczna | |
Aurelia aurita | |
(L., 1758) | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Chełbia modra (Aurelia aurita) to gatunek krążkopława z typu parzydełkowców (Cnidaria).
[edytuj] Występowanie
Chełbia modra zamieszkuje strefy przybrzeżne Bałtyku.
[edytuj] Budowa
Ciało chełbi pokrywa warstwa komórek o charakterze nasionka pełniącą funkcję ochronną. Ciało jest galaretowate i przejrzyste, ponieważ w 95% składa się z wody. Na obwodzie ciała chełbi występują ciałka brzeżne (ropalia) odbierające bodźce ze środowiska, np. światło. Otwór gębowy służy chełbi do spożywania pokarmu, a jednocześnie do wydalania go. Kiedy chełbia nie strawi całego pobranego pokarmu, wydala go tym samym otworem. Wokół otworu gębowego znajdują się cztery płaty gębowe - ramiona. Ramiona zaopatrzone są w komórki parzydełkowe, zaś w nich występuje substancja parząca, która umożliwia chełbi obronę i zdobywanie pokarmu. Jej jad jest niegroźny dla człowieka.
Przez to, że chełbia w większości składa się w 99% z wody, życie na lądzie byłoby niemożliwe. Kiedy chełbia zostaje wyrzucona na brzeg, co zdarza się często, jako że chełbie żyją blisko brzegu, zostaje osuszona przez Słońce.
[edytuj] Rozmnażanie
Chełbia rozmnaża się płciowo. Osobniki męskie wytwarzają plemniki, natomiast żeńskie - komórki jajowe. Kiedy dojdzie do połączenia się komórki z plemnikiem, tworzy się larwa planula, która osiada na dnie. Z niej tworzy się polip - pokolenie bezpłciowe, który rozwija się powoli. Kiedy polip rozwinie się w pełni, będzie składał się krążków, czyli będzie strobilą. Drogą strobilizacji (odrywania się w wyniku poprzecznych podziałów) odrywają się efyry, czyli młode chełbie. Chełbia modra może rozmnażać się także w sposób pączkowania - Z polipu rodzi się następny polip (mały) który dorasta i strobilizuje się lub zapuszcza nowy pąk. Gdy efyra (krążek) oderwie się od polipu (który ma kilka krążków) po upływie czasu zamienia się on (efyra) w Meduze (chełbie).