Charlotta Augusta Hanowerska

Z Wikipedii

Charlotta Augusta z Walii (ur. 7 stycznia 1796 w Londynie; zm. 6 listopada 1817 w Claremont House, Esher/Surrey), księżniczka Walii, księżniczka Saksonii.

Księżniczka Charlotta była jedyną córką króla Jerzego IV (urodziła się, kiedy ten był jeszcze księciem Walii) i jego żony Karoliny Brunszwickiej.

W 1813 Charlotta zaręczyła się z Wilhelmem II, królem Holandii, ale księżniczka zerwała zaręczyny. 2 maja 1816 roku w Carlton House wyszła za mąż za księcia Leopolda Jerzego Krystiana Fryderyka Saksonii-Koburgu-Saalfeld. Małżeństwo było udane. Młoda para zamieszkała w Claremont Hause, podarowanego im przez naród. Charlotta twierdziła, iż jej mąż był "idealny w miłości".

Księżniczka Charlotta Augusta zmarła 6 listopada 1817 w połogu, po tym jak 5 listopada urodziła martwego syna. Została pochowana w kaplicy Św. Jerzego w Windsor razem ze swoim synem. Jej śmierć spowodowała żałobę narodową na taką samą skalę, jak w 1997 po śmierci księżnej Diany. Charlotta była jedyną córką księcia Walii - po jej śmierci jej ojciec został pozbawiony szans na jakichkolwiek potomków w linii prostej. Król Jerzy III - dziadek Charlotty - oprócz niej nie miał innych ślubnych wnuków, mimo że miał 12 dzieci. Dla ratowania dynastii postanowiono ożenić Edwarda Augusta, księcia Kentu (wuja Charlotty) z Wiktorią z Saksonii-Koburga-Saalfeld (parze urodziła się potem jedyna córka - przyszła królowa Wiktoria).

Mąż Charlotty Leopold, został w 1831 królem Belgów. Ożenił się ponownie z Ludwiką Marią Orleańską i swoją jedyną córkę nazwał na cześć pierwszej żony - Maria Charlotta. Maria Charlotta została cesarzową Meksyku.