Chór Dana
Z Wikipedii
| Chór Dana | |
| Rok założenia | 1928 |
| Rok rozwiązania | 1939 |
| Pochodzenie |  Warszawa, Polska |
| Instrument | wokal |
| Gatunek | m.in. tango |
| Powiązania | Adolf Dymsza Stefcia Górska Hanka Ordonówna Zula Pogorzelska |
| Ostatni skład | |
| Hanka Brzezińska Wacław Brzeziński Władysław Daniłowski (Dan) Tadeusz Jasłowski Adam Wysocki |
|
| Poprzedni członkowie | |
| Mieczysław Fogg Janina Godlewska Aleksander Kruszewski Wincenty Nowakowski Zachariasz Papiernik |
|
Chór Dana (pierwotnie hiszp. Coro Argentino V. Dano) - polski zespół rewelersów założony w 1928 roku przez Władysława Daniłowskiego (kierownika artystycznego i akompaniatora), początkowo męski kwartet wokalny. Inicjatorem powstania grupy był Leon Badowski.
Spis treści |
[edytuj] Początki kariery
Zespół debiutował w składzie: Wincenty Nowakowski (pierwszy tenor), Zachariasz Papiernik, Aleksander Kruszewski (obaj jako drudzy tenorzy), Mieczysław Fogg (w tym czasie również tenor), Tadeusz Bogdanowicz (bas) i W. Dan-Daniłowski na scenie teatrzyku Qui Pro Quo[1].
Pierwszym repertuarem Chóru Dana były tanga śpiewane po hiszpańsku.
[edytuj] Skład zespołu
Skład zespołu się zmieniał, pierwsi opuścili Chór Dana Papiernik i Kruszewski, a niedługo później również Nowakowski. Przybył za to student konserwatorium Adam Wysocki, na miejsce Nowakowskiego zaś Tadeusz Jasłowski.
Ten skład (Wysocki, Jasłowski, Fogg i Bogdanowicz) śpiewał w Chórze Dana najdłużej.
W końcu 1938 roku na miejsce Mieczysława Fogga przyszli Hanka Brzezińska i Wacław Brzeziński (rodzeństwo).[2] Przez krótki okres w zespole śpiewała też Janina Godlewska (żona Andrzeja Boguckiego).
[edytuj] Działalność
Z Qui Pro Quo chór związany był do 1931 roku. Od 1932 r. jako kwartet lub kwintet współpracował z innymi teatrami i rewiami - Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo oraz Tip Top.
Dużo koncertował, nie tylko w Polsce, lecz również za granicą (Austria, Estonia, Finlandia, Łotwa, Norwegia, Szwecja, 32 stany USA, Włochy, ZSRR).
Jako chórek towarzyszył takim artystom, jak: Adolf Dymsza, Stefcia Górska, Hanka Ordonówna, Zula Pogorzelska. Wystąpił w wielu polskich filmach przedwojennych.
[edytuj] Najważniejsze utwory
- Chodź, kolego, na jednego
- Czerwony Kapturek
- Esta noche me emborracho
- Kuplety warszawskie
- Melodia
- Nasza jest noc
- Niedobrze, panie bobrze
- Nie igraj, Signorito
- Nie umiem zapomnieć
- Oj, dana
- On nie powróci już
- Pamiętam twoje oczy
- Pokoik na Hożej
- Tango łyczakowskie
- Tango milonga
- Telefony
[edytuj] Dyskografia
- Chór Dana (Pocztówka, Tonpress R-0499-II)
- 1978 Jak za dawnych lat (składanka, LP, Muza SX-1701)
- Hanka Ordonówna: Hanka Ordonówna śpiewa (jako chórek, LP, Muza L-0382)
- Przedwojenne szlagiery (składanka, CD)
[edytuj] Filmografia
- 1930 - Niebezpieczny romans
- 1931 - Dziesięciu z Pawiaka
- 1931 - Straszna noc
- 1932 - Pałac na kółkach
- 1932 - Rok 1914
- 1932 - Ułani, ułani, chłopcy malowani
- 1935 - Wacuś jako Urzędnicy lombardu
- 1936 - Dodek na froncie jako Chór żołnierzy rosyjskich
- 1937 - Parada Warszawy
- 1939 - Ja tu rządzę jako Czeladnicy szewscy
[edytuj] Ciekawostki
- W roku 1940 W. Daniłowski wyjechał do Nowego Jorku, gdzie reaktywował Chór Dana jako Dana Ensemble (skład: Stanisław Jaworski, Eddie Kertz, Allen Miller i Allan Werner).
- W powojennej Polsce (pod koniec lat 80. XX w.) chór (stylizowany na Chór Dana) został pokazany na scenie w Teatrze Ateneum w Warszawie w spektaklu Wojciecha Młynarskiego poświęconym Marianowi Hemarowi. W Chórze Słowików Ateneum naśladującym Chór Dana występowali wtedy m.in. Marian Opania, Wiktor Zborowski, Wojciech Młynarski i Marian Kociniak.
- W spektaklu muzycznym Teatru Studio Buffo Tyle miłości piosenkę On nie powróci już wykonała Monika Ambroziak.
[edytuj] Bibliografia
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Chór Dana, s. 28.
