Cewka Pupina
Z Wikipedii
Cewka pupinowska – rodzaj elementu indukcyjnego, stosowanego dawniej w telefonii w celu odtłumienia linii transmisyjnej. Cewki pupinowskie włączało się równolegle do toru transmisyjnego, w równych, ustalonych odstępach (rzędu dziesiątków km).
Wynalazcą cewki pupinowskiej był Michajlo Pupin.
[edytuj] Zobacz też
- pupinizacja