Beatrycze Świdnicka
Z Wikipedii
Beatrycze Świdnicka (ur. ok. 1292, zm. 24 sierpnia 1322 w Monachium), królowa Niemiec, księżna bawarska, córka księcia jaworskiego Bolka I Surowego i Beatrycze, córki margrabiego brandenburskiego Ottona V Długiego.
Ok. 1309 r. wyszła za mąż za księcia Górnej Bawarii Ludwika IV (1 kwietnia 1282 - 11 października 1347), syna księcia Górnej Bawarii Ludwika II Mocnego i Matyldy, córki króla Niemiec Rudolfa I Habsburga. Małżeństwo to było dziełem jej brata, księcia Bernarda Świdnickiego, który chciał sojuszem z Bawarią zabezpieczyć byt swojego księstwa. Ludwik i Beatrycze mieli razem sześcioro dzieci:
- Matylda (po 21 czerwca 1313 - 2 lipca 1346 w Miśnii), żona margrabiego Miśni Fryderyka II Poważnego
- dziecko (ur. wrzesień 1314)
- Anna (ok. 1316 - 29 stycznia 1319 w Kastl)
- Ludwik V (maj 1315 - 18 września 1361), książę Górnej Bawarii i margrabia brandenburski
- Agnieszka (ur. ok. 1318)
- Stefan II (1319 - 13 maja 1375), książę Bawarii-Landshut
Jej mąż został 20 października 1314 r. wybrany na króla Niemiec, musiał jednak toczyć wojnę z konkurentem do tytułu Fryderykiem Austriackim. Beatrycze była tym samym pierwszą Piastówną, która była królową Niemiec. Zmarła w 1322 r. Nie doczekała koronacji cesarskiej męża, która nastąpiła w 1328 r. Ludwik ożenił się ponownie w 1324 r. z Małgorzatą II, hrabiną Hainaut i Holandii.
Poprzednik Małgorzata Brabancka |
Królowa Niemiec 1314-1322 |
Następca Małgorzata II z Hainaut |