Antoni Staich
Z Wikipedii
Antoni Wiktor Staich (ur. 21 maja 1894 zm. ?) - pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Działalność niepodległościowa
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Był oficerem 4 Pułku Piechoty Legionów.
[edytuj] Służba w Wojsku Polskim
Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej w latach 1919-1920. Po wojnie oficer 2 Dywizji Piechoty Legionów.
W latach 1923-1925 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (w czasie nauki był oficerem nadetatowym 63 Pułku Piechoty w Toruniu). Z dniem 1 października 1925, po ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, otrzymał przydział do 9 Dywizji Piechoty w Siedlcach na stanowisko szafa sztabu. [1]
W 1928 był oficerem sztabu Inspektoratu Armii w Toruniu (w czasie służby na tym stanowisku pozostawał na ewidencji Kadry Oficerów Piechoty przy Departamencie I M.S.Wojsk.), a w 1931 komendantem Centralnej Szkoły Strzelniczej. Następnie został zastępcą dowódcy 13 Pułku Piechoty w Pułtusku.
W wojnie obronnej 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 2 Dywizji Piechoty Legionów. Od 8 września 1939, po opuszczeniu dywizji przez dotychczasowego dowódcę, objął dowodzenie 2 Dywizją Piechoty Legionów. 29 września 1939 gen. dyw. Juliusz Rómmel "za wybitne dowodzenie w najcięższych chwilach walk całą 2 DP" nadał mu Order Wojenny Virtuti Militari IV klasy. Zmarł po wojnie w kraju.
[edytuj] Awanse:
- chorąży 15 grudnia 1915
- podporucznik 1 listopada 1916
- major zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 209 lokatą
- podpułkownik 26 stycznia 1928 ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 28 lokatą
[edytuj] Ordery i odznaczenia:
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Interalliée
[edytuj] Źródła:
- Juliusz Rómmel, Za honor i ojczyznę. Wspomnienia dowódcy armii „Łódź” i „Warszawa”, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1958, s. 392,
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 21,
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931, s. 6,
- Rocznik Oficerski 1924, s. 274, 347, 1363,
- Rocznik Oficerski 1928, s. 118, 168,
- Rocznik Oficerski 1932, s. 21, 543,
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 101 z 07.10.1925 r., s. 568.