Antoni Sebastian Dembowski
Z Wikipedii
Antoni Sebastian Dembowski herbu Jelita (ur. 1 lutego 1682 – zm. 1 września 1763) – polski duchowny katolicki, biskup płocki i włocławski, syn Floriana Dembowskiego, sędziego Ziemi Płockiej, brat Mikołaja Dembowskiego, biskupa kamienieckiego i Jana Dembowskiego, biskupa sufragana włocławskiego.
Wykształcenie uzyskał w Płocku i Warszawie, przez pewien czas przebywał na dworze biskupa warmińskiego Andrzeja Chryzostoma Załuskiego. Był starostą tymbarskim, będzińskim i płockim. Księdzem został dopiero w wieku 53 lat (1735), po śmierci żony Salomei z Rupniewskich. 6 maja 1737 został biskupem płockim, a potem biskupem włocławskim (18 grudnia 1752). W działalności duszpasterskiej rozpowszechniał kult Męki Pańskiej. Występował przeciwko masonerii. W życiu publicznym wspierał politykę dynastii saskiej.
| Poprzednik Walenty Aleksander Czapski |
 |
Biskup kujawski 1751 – 1763 |
|
Następca Antoni Kazimierz Ostrowski |
| Poprzednik Andrzej Stanisław Kostka Załuski |
|
Biskup płocki 1737 - 1752 |
|
Następca Józef Eustachy Szembek |
