Antoni Leszczewicz
Z Wikipedii
Antoni | |
---|---|
Urodzony | 30 września 1890 Abramowszczyźna |
Zmarł | 18 lutego 1943 Rosica |
Kościół / wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
Beatyfikowany | 13 czerwca 1999 Warszawa przez Jana Pawła II |
Wspomnienie obchodzone dnia | 12 czerwca |
Atrybuty | |
Portal Święci |
Antoni Leszczewicz MIC (ur. 30 września 1890 w Abramowszczyźnie, zm. 18 lutego 1943 w Rosicy) - polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Syn Jana i Karoliny Sadowskiej. W 1909 wstąpił do seminarium duchownego w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 13 kwietnia 1914. Był wikariuszem, nauczycielem religii i łaciny oraz proboszczem w Irkucku, Czycie i Harbinie. Pod koniec 1937 wyjechał do Japonii, a na początku 1938 był w Rzymie. W 1939 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Księży Marianów w Drui i Skórcu. W nowicjacie obchodził 25 lecie kapłaństwa, a 13 czerwca 1939 złożył śluby zakonne. Ponownie wyjechał do Drui, by zająć się duszpasterstwem w tamtejszej parafii. Już podczas okupacji niemieckiej wraz z późniejszym błogosławionym ks. Jerzym Kaszyrą MIC wyruszył za Dźwinę na misje. Był przełożonym grupy misyjnej i sióstr eucharystek na terenie BSRR w Rosicy k/ Dryssy.
Po wybuchu II wojny światowej przeżył okupację sowiecką, a po 1941 znalazł się na terenach przejętych przez Niemców. Dnia 17 lutego 1943 został żywcem spalony przez Niemców w stajni w Rosicy, wraz z grupą wiernych. Ks. Leszczewicz nie opuścił swoich wiernych pomimo, że był ostrzeżony o pacyfikacji.
Rząd polski uhonorował w 1934 roku ks. Antoniego Srebrnym Krzyżem Zasługi, za jego działalność na rzecz biednych.
Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 wraz z grupą 108 błogosławionych polskich męczenników okresu II wojny światowej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Zenobia Alejun, "Żyli na Ziemi Wileńskiej", Civitas Christiana Oddział w Kętrzynie (broszura), Kętrzyn, 2007
- Bukowicz, Jan: Błogosławiony ksiądz Antoni Leszczewicz. Włocławek: Wydaw. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-58-9.