Andrzej Gembicki
Z Wikipedii
Andrzej Gembicki herbu Nałęcz (zm. w 1654 w Janowie Podlaskim) – biskup łucki w latach 1638-1654, kanonik gnieźnieński kujawski, łowicki od 1619, kustosz kruszwicki, dziekan krakowski
Syn Jana Gembickiego i Katarzyny Zaremba Cieleckiej, brat biskupa krakowskiego Piotra i biskupa chełmińskiego Jana.
Dzięki wsparciu swojego krewnego prymasa Wawrzyńca Gembickiego, kształcił się w szkole jezuickiej w Kaliszu, na Akademii Krakowskiej i od 1617 na Uniwersytecie w Padwie.
Wawrzyniec Goślicki obsypał go zaraz po wyświęceniu licznymi kanoniami. W latach 1620, 1625 i 1630 posłował od kapituły gnieźnieńskiej na Sejm walny. Z poparciem biskupa krakowskigo Piotra Tylickiego został dziekanem krakowskim. W 1621 został opatem klasztoru kanoników regularnych w Trzemesznie. W 1628 prekonizowany na biskupa Teodozji, został sufraganem prymasa Jana Wężyka i koadiutorem biskupa łuckiego Bogusława Radoszewskiego. W 1633 wziął udział w głośnej legacji kanclerza wielkiego koronnego Jerzego Ossolińskiego do Rzymu.
Pochowany w Kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie.
| Poprzednik Bogusław Radoszewski |
 |
Biskup łucki 1638-1654 |
|
Następca Jan Zamoyski |
