Aleksandretta obrożna
Z Wikipedii
| Aleksandretta obrożna | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | papugowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | papugowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | aleksandretta obrożna | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Psittacula krameri | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Scopoli, 1769) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Aleksandretta obrożna (Psittacula krameri) - średni ptak z rodziny papugowatych, zamieszkujący środkową Afrykę i Półwysep Indyjski z Cejlonem. Introdukowany w Ameryce Północnej, na Bliskim i Dalekim Wschodzie, w Anglii, Holandii, Belgii i Niemczech.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Wygląd zewnętrzny
- Upierzenie przeważnie zielone, u samców niebieski nalot na głowie. Dziób czerwony.U samców wokół szyi czerwona obroża, na karku przechodząca w wąską czarną linię, czarny podbródek. Skrzydła ciemnozielone, od spodu żółtawe. Ogon długi, niebieskozielony u samców, czysto zielony u samic. Oko żółte z czerwoną obwódką.
- Podgatunki azjatyckie są większe i intensywniej ubarwione niż afrykańskie.
- W niewoli wyhodowano wiele mutacji kolorystycznych.
- Rozmiary
- dł. ciała: ok. 38-42 cm, w tym ogon 25 cm
- Waga
- ok. 120-150 g
- Zachowanie
- Poza sezonem lęgowym żyje w dużych stadach, często liczących ponad tysiąc ptaków. Nocują w koronach drzew.
[edytuj] Środowisko
Lasy i zadrzewienia do wysokości 1600 m n.p.m., a także tereny otwarte - sady, ogrody, pola.
[edytuj] Pożywienie
Zjada owoce, orzechy, nasiona. W hodowli także warzywa i zielone części roślin (gwiazdnica, tasznik pospolity, mniszek lekarski itp.)
[edytuj] Lęgi
- Zachowania godowe
- W sezonie lęgowym ptaki oddzielają się od stada i przystępują do skomplikowanego rytuału zalotów: samiec pyszni się, stuka dziobem o podłoże, układa skrzydła w charakterystycznie wyglądający sposób, przypominający literę V, wydaje odgłosy godowe i karmi samicę, która świergocze i przewraca oczami, ponadto ptaki ocierają się dziobami i karmią nawzajem.
- Gniazdo
- W dziupli drzewa, w Azji zdarzają się gniazda również pod okapami dachów. W niewoli w budce lęgowej o wymiarach dno: 30/30 cm, wysokość 45-50cm, otwór 8cm na wysokości około 6cm od góry.
- Jaja
- Samica składa 2-6 jaj.
- Wysiadywanie
- Trwa ok. 21-22 dni. W niewoli podobnie. Dodatkowo można dodać że z reguły wychowują jeden lęg w roku, chociaż zdarzyło się w niewoli (w Łodzi) że ptaki te odchowały 4 lęgi, co stanowi ciekawostkę.
Informacje po części zaczerpnięte ze strony www.aleksandretta.pl [1]
[edytuj] Status i ochrona
Gatunek niezagrożony, choć liczebność w stanie naturalnym zmniejsza się ze względu na odłowy do hodowli.
[edytuj] Ciekawostki
Obecna niewielka dzika populacja aleksandrett obrożnych żyje w Wielkiej Brytanii. Ptaki najprawdopodobniej uciekły z niewoli i dobrze sobie radzą w umiarkowanym klimacie.
Aleksandretta obrożna jest uwzględniona na liście ptaków obserwowanych w Polsce, lecz nie zaliczonych do awifauny.
