Aitor Beguiristáin

Z Wikipedii

Aitor Beguiristain Múgica, znany jako Txiki Beguiristain (ur. 12 sierpnia 1964 w Olaberria (Guipúzcoa) - hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika, obecnie dyrektor techniczny FC Barcelony. Występował w klubach: Sanse (1982/83) - 9 gier/2 gole, Real Sociedad (1983-88) - 248 gier/34 gole, FC Barcelona (1988-95) 423 gier/123 gole, Deportivo La Coruña (1995-97), Urawa Red Diamonds.

Spis treści 1 Początki kariery w Kraju Basków 2 Txiki w Dream Teamie 3 Kolejne lata kariery Aitora 4 Gra w kadrze 5 Kariera Begiristaina poza boiskiem 6 Sukcesy w Barcelonie:

[edytuj] Początki kariery w Kraju Basków

Aitor „Txiki” Begiristain Múgica nabierał piłkarskich szlifów w Sociedad. Był wychowankiem tego klubu w pełnym znaczeniu tego słowa, przeszedł bowiem przez wszystkie kategorie wiekowe w tym zespole. Później z roku na rok notował stały postęp. Najpierw przez jeden sezon reprezentował barwy Sanse, „zaplecza” pierwszej ekipy. Po roku zadebiutował w pierwszej drużynie Realu Sociedad; miało to miejsce 28 listopada 1982 roku. Baskowie wystąpili wtedy w następującym zestawieniu: Arconada; Orbegozo, Kortabarria, Gorriz, Olaizola; Celayeta, Larrañaga; Begiristain, Bakero, Uralde i López Ufarte. Aitor miał wtedy 18 lat, a John Toshack, jego ówczesny trener mówił, że ”jest to jedyny piłkarz w drużynie, który niemożliwe jest w stanie uczynić możliwym”. Jego dobra gra nie uszła uwadze Barcelony, która postanowiła go sprowadzić do siebie (za 300 mln. peset) wraz z Bakero i Lopezem Rekarte.

[edytuj] Txiki w Dream Teamie

Begiristain zadebiutował 3 września 1988 roku w derbach Barcelony z Espanyolem. Podopieczni Cruyffa zwyciężyli 2-0, a jedną z bramek strzelił właśnie Begiristain. Zespół wystąpił wtedy w składzie: Zubizarreta; López Rekarte (Urbano), Alexanco, Julio Alberto; Milla, Roberto, Eusebio (Amor), Soler; Carrasco, Julio Salinas, Begiristain.

Holenderski trener zauważył, że Begiristain jest niezwykle inteligentnym piłkarzem, dlatego dawał Baskowi więcej swobody niż innym piłkarzom. Txiki wraz z Laudrupem tworzył doskonale rozumiejącą się parę, która poprowadziła klub do największych sukcesów w historii wraz z Pucharem Europy na czele.

[edytuj] Kolejne lata kariery Aitora

Niestety wspaniała passa nie trwała wiecznie, klub opuszczali kolejni zawodnicy i wkrótce nawet dla Begiristaina zabrakło miejsca. W 1995 r. przeniósł się do Deportivo La Coruña, a karierę zakończył w japońskim klubie Urawa. Co warte podkreślenia, Aitor nigdy nie otrzymał w lidze czerwonej kartki, gdyż na boisku zawsze kierował się zasadami fair play.

W czasie siedmiu sezonów w Barcelonie Aitor zagrał w aż 423 spotkaniach i zdobył 123 gole (222 występy ligowe (63 gole), 27 gier w Pucharze Króla (2), 29 w Pucharze Europy (7), 1 w Pucharze Interkontynentalnym, 9 w Superpucharze Hiszpanii (3), 21 w Pucharze Zdobywców Pucharów (3) i 107 w meczach towarzyskich (45)). Txiki jedno najlepszych spotkań w karierze rozegrał w 2 rundzie eliminacji do rozgrywek grupowych Pucharu Europy w sezonie 91/92. To jego 2 gole w pierwszym meczu z Kaiserslautern 23 października 1991 roku (44’,52’;2:0) dały zwycięstwo i pozwoliły w konsekwencji zdobyć Puchar Europy.

Obok licznych sukcesów w Barcelonie zdobył również wraz z Realem Sociedad Puchar Króla Hiszpanii w 1987 roku (zwycięstwo na Romareda z Atlético Madryt) i Superpuchar Hiszpanii z Deportivo (przeciwko Realowi Madryt). W sumie w Primera División Begiristain zagrał w 453 spotkaniach i pod tym względem zajmuje miejsce w pierwszej piętnastce, w całej historii ligi.

[edytuj] Gra w kadrze

Kariera reprezentacyjna nie była dla Begiristaina zbyt bogata. Txiki zaliczył jedynie 22 występy, był w składzie na Mistrzostwa Świata w USA w 1994 roku. Aitor zadebiutował 24 lutego 1988 roku w przegranym meczu z Czechosłowacją (1-2), a ostatni raz koszulkę reprezentacyjną założył 2 lipca 1994 roku na wspomnianych mistrzostwach w Stanach Zjednoczonych (3:0 ze Szwajcarią).

[edytuj] Kariera Begiristaina poza boiskiem

Aitor po zawieszeniu butów na kołku zajął się prowadzeniem interesów. W 2000 roku dołączył do sztabu Lluisa Bassata, który jednak przegrał w wyborach z Joanem Gaspartem. Trzy lata później, do współpracy zaprosił Txikiego Joan Laporta, który po objęciu stanowiska prezydenta Blaugrany obsadził go w roli sekretarza technicznego sekcji piłki nożnej w FC Barcelonie.

[edytuj] Sukcesy w Barcelonie:

• 4 razy Mistrzostwo Hiszpanii:
  • 1990/91
  • 1991/92
  • 1992/93
  • 1993/94
• Puchar Króla 1990
• Puchar Europy 1992
• 1 Puchar Zdobywców Pucharów 1988/89
• 1 Superpuchar Europy 1993
• 3 Superpuchary Hiszpanii
  • 1991/92
  • 1992/93
  • 1994/95.